‘De coronacrisis brengt de herinnering terug aan iets waar ik me tot op de dag van vandaag diep voor schaam.’

 

 

‘Door alle debatten over het coronavirus en wat we moeten doen en laten om elkaar niet te besmetten moet ik er weer vaak aan denken, aan dat wat ik flikte toen ik nog jong was en wanhopig op zoek naar de liefde. Ik had in die tijd een relatie met een getrouwde man. Het geijkte verhaal dat hij bij zijn vrouw weg zou gaan als en wanneer, wat hij natuurlijk nooit deed. Uit boosheid, eenzaamheid of wraak als hij me weer eens liet zitten of zijn afspraak niet nakwam, pikte ik soms een kerel op voor een onenightstand. Als hij het thuis met zijn vrouw bleef doen, gaf mij dat immers ook een vrijbrief.

 

Totdat ik genoeg had van dat leven en besloot dat ik liever alleen was dan mezelf deze ellende aan te blijven doen. Ik veranderde mijn huis, nam een nieuw kapsel, kocht een paar goede boeken en – voor de zekerheid omdat je maar nooit weet en ik niet echt zorgvuldig was geweest – maakte een afspraak om me te laten testen op SOA’s. Tot mijn grote schrik werd ik positief getest op chlamydia. En toen deed ik wat ik nooit had mogen doen. Ik belde hem en vroeg hem nog één keer af te spreken voordat we er definitief een punt achter zouden zetten. Hij hapte. Natuurlijk hapte hij!

 

We hadden seks die laatste keer. Natuurlijk hadden we seks, want om iets anders was het hem nooit te doen geweest. Onbeschermde seks ook, zoals altijd. En terwijl we het deden lag ik de hele tijd alleen maar te hopen dat hij het van mij op zou lopen. Dat hij binnenkort klachten zou krijgen en het door zou geven aan zijn vrouw zodat zij er op die manier achter zou komen dat hij het met de huwelijkse trouw niet zo nauw nam.

 

Of ik hem besmet heb die keer ben ik nooit te weten gekomen. Hij belde me nog wel een keer nadien, maar ik hield de boot af. Maar iemand willens en wetens het risico laten lopen op een besmetting is natuurlijk heel erg min. Van de week liep ik in een supermarkt en zag ik iemand hoesten zonder zijn arm voor zijn mond te houden. Ik werd best wel fel op die man. En dat terwijl hij het waarschijnlijk niet eens bewust deed. Even later dacht ik terug aan dit verhaal en ik schaamde me er wederom diep voor.’

 

Annette’s naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.