Aafke heeft eindelijk de knoop doorgehakt en een scheiding aangevraagd
‘Ze zeggen weleens dat je aan de hoeveelheid sieraden van een vrouw kan zien hoe vaak haar man vreemdgaat.’
‘Nou, ik kan je zeggen: ik kan mezelf behangen met juwelen. Getrouwd met een notoire vreemdganger inderdaad. Niet meteen in het begin, maar zeker wel vanaf het moment dat ik zwanger raakte. Of ik het van meet af aan wist? Diep in mijn hart misschien, achteraf gezien. Maar niet echt bewust. Daar was ik simpelweg niet aan toe. Ik hield van die man. Hou misschien nog steeds wel van hem. En toe durven geven dat er iets niet in de haak was, erkennen dat dit mijn leven niet kon zijn en de consequentie aanvaarden van een leven zonder hem? Ik had er tijd voor nodig. Ik kreeg het niet voor elkaar om overhaast te handelen.
Na de zomervakantie, wij deden alsof corona niet bestond en gingen als altijd ver weg, was de maat vol. Zelfs in het resort waar we zaten heeft hij liggen rotzooien met een andere vrouw. Platter dan dit kon niet. Ik was eindelijk zo ver dat ik afstand kon nemen.
De scheiding is in gang gezet. Omdat ik uiteindelijk degene was die de stap nam kan hij zich erachter verschuilen dat een scheiding voor hem helemaal niet gehoeven had, dat het zijn keuze niet was. Daarom wilde hij toch maar geen advocaat delen, maar zocht hij zelf een ‘strottenbijter’ zoals hij de man graag noemt. In grote lijnen zijn we er wel uit en ik ga het wel redden. Ik heb altijd mijn werk gehouden, kan heel goed voor mezelf en mijn dochter zorgen – want daar zal het ongetwijfeld op uitdraaien omdat gedeeld ouderschap voor hem ook al niet hoeft – en ik ben ook helemaal niet bang om een stapje terug te doen als dat nodig is.
Alleen begon zijn strottenbijter een paar weken geleden over mijn sieraden en dat die zoveel waard zijn dat hij die in de berekeningen mee wil nemen. Dragen wil ik dat spul sowieso niet meer omdat dat niet goed voelt, maar dat hij dit überhaupt aan durft te kaarten maakt me razend.
‘Sieraden?’ zei ik tegen zijn advocaat. ‘Weet je wel zeker dat je bij mij moet zijn? Hij kan dan wel ik weet niet hoeveel gekocht hebben, maar wie zegt dat al die cadeautjes ook bij mij terecht zijn gekomen? Voor hetzelfde geld maakte hij zijn minnaressen er blij mee en had ik het nakijken.’
Inmiddels heb ik de hele handel bij een juwelier gedumpt en hem gevraagd wat hij ervoor geeft. En die strottenbijter heb ik gevraagd om eerst maar eens met bewijs te komen. Ik heb er niets meer over gehoord. Natuurlijk niet. Hopelijk heeft die man er heel hard om moeten lachen en heeft hij mijn bijna-ex aangeraden om te kappen met dit soort belachelijke acties.’
Aafkes naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.
