Het is weer áán 

Ja, ik ben getrouwd. Gelukkig ook. En toch moet ik deze zomer vaak denken aan Dayenne.

 

Ja, ik ben getrouwd. Gelukkig ook. En toch moet ik deze zomer vaak denken aan Dayenne, een jonge vrouw uit Haarlem. Ook op Camping Bakkum, waar we met ons gezin een caravan hebben staan. Vooral toen het zo extreem heet was, dacht ik aan Dayenne. Ik heb haar nog nooit ontmoet, alleen gesproken via de telefoon. Ik interviewde haar ooit voor de website Uniek Sporten over hoe zij aan sport deed. Aan fietsen, tenminste, dat was de bedoeling. Maar Dayenne fietste niet meer want haar lichaam kon niet meer. Het was helemaal ´uit´ tussen Dayenne en haar – zoals ze het zelf noemde – rooie racefiets.

 

Dayenne heeft een half hart. Ze werd geboren met één werkende hartkamer in plaats van de gebruikelijke twee. Amper zes weken oud ging ze al voor het eerst onder het mes. Nog geen jaar later volgde operatie nummer twee. Op haar vijfde kreeg ze haar eerste openhartoperatie. Het duurde even voordat die behandeling aansloeg, maar uiteindelijk kon ze het leven ´tegemoet´, zoals ze zelf zei. Met een ´heel groot vraagteken boven haar hoofd´, dat wel.

 

Het leven van Dayenne komt meestal neer op gokken, hopen en vooruitkomen op vooral heel veel mentale kracht. Door te sporten (fietsen en hardlopen) houdt ze zeg maar haar levensduur op peil. En maar ‘proefkonijnen’.  Ze gaat van het ene naar het andere onderzoek. Voor haar eigen gezondheid, maar ook voor die van anderen. En door te sporten hoopt ze anderen met een ziekte te motiveren om uit het leven te halen wat erin zit. Via haar stichting probeert ze geld binnen te halen voor onderzoek naar aangeboren hartaandoeningen.

 

Daarom maakte Dayenne zo’n indruk op mij. Wat een karakter! Wat een bijzonder mens! Vooral als ik weer eens mezelf of anderen hoor klagen over futiliteiten. Bijvoorbeeld over de warmte. We zeuren wat af met z´n allen. Om mezelf los te schudden uit mijn geklaag, denk ik aan Dayenne. Hoe zou zij zich redden onder extreem warme omstandigheden?

 

Ik typte haar naam in op Facebook en zag dat ze net iets had geplaatst op haar tijdlijn. Ik zag een foto van haar op de fiets. Die rooie. Met als tekst erbij: There is always a first time for everything. Plus wat hashtags als #firstridethisyear en #ilovedit, maar ook deze: #zeheefthetlevenweerlief. Eronder regende het felicitaties. Er was iemand die schreef: ‘Wat superfijn voor je! En nou niet gelijk overdrijven, he…’

 

De reactie van Dayenne: ‘Nope, de lat ligt net boven de aarde waar we allemaal op lopen…’

 

Wat een vrouw! Mijn vrouw van deze zomer. Hup Dayenne!

 

Door : Rim Voorhaar 

 

Rim Voorhaar is in het dagelijks leven werkzaam als storyteller in het bedrijfsleven. Hij is getrouwd met Dorine, vader van zoon Ko (bijna 8) en als organisator van de Ronde van de Orteliusstraat een fervent voorstander van fietsen boven auto’s in Amsterdam.

Fotogaaf: Mark Hellings