Zooo stom

Want verslavend. Stink er niet in. Of is het al te laat voor je?

 

Op de radio hoorde ik op een ochtend onderweg naar het werk een verhaal over dit nieuwe verslavende middel. Er kwam een meneer aan het woord, die er op dat moment mee bezig was en die legde uit dat hij het ook niet kon helpen, dat ‘ie er veel geld in stak, maar dat hij het gewoon niet meer kon stoppen. Omdat ik vond dat ik wel op de hoogte moest zijn van wat er zoal speelt in de wereld, ging ik het even proberen. Gewoon om te kijken wat het was.

 

Het stomste wat ik ooit gedaan heb

 

Hoewel. Ze zeggen elke keer dat het ook heel goed werkt om te relaxen. Dus. Dat geeft op een of andere manier een excuus om toch niet te stoppen. Al kreeg ik op een gegeven moment wel bijwerkingen. Onderuitgezakt in de bank ging het toch in m’n schouders zitten. Toen ben ik ‘cold-turkey’ gestopt, maar helaas. Een jaar later toch weer opnieuw begonnen.

 

Ik hoop maar steeds dat je het herkent en dat ik dus niet de enige ben. En vooral dat ik nu niet uitgelachen word, want het is natuurlijk ontzettend suf om verslaafd te raken. Vooral dat opnieuw beginnen, dat is dommer dan dom. Want dan moet je dus ook inderdaad compleet opnieuw beginnen. Helemaal bij nul. Het is dat er steeds een soort pauze ingelast wordt, anders ging het echt mis met me. En het is ook dat ik andere dingen te doen heb. Dat helpt wel mee. Wat ook helpt is dat laatst een heel slimme mevrouw, die ook nog beroemd is, me vertelde dat zij het ook heeft, die verslaving. Ik noem geen namen.

 

Maar durf jij het op te biechten? Doe je ook aan Candy Crush? Of sta ik hier nu in m’n eentje voor paal? Wil je me dan s.v.p. een plezier doen en dit bericht zo snel mogelijk wissen?

 

 Door Franska

 

Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.