Met Brigitte op
huwelijksreis
Voor als je zelf nooit bent geweest. Of wel, maar het je plezant lijkt om eens te kijken hoe een ander zo’n huwelijksreis aanpakt. Brigitte is met haar kersverse man op honeymoon en Franska.nl is een klein beetje mee. Lees mee in haar dagboek.
Dag 8
De lucht boven Thessaloniki is loodzwaar: een stuiptrekking van de medicane die een paar dagen geleden over Griekenland trok. Aan regen zijn we duidelijk niet meer gewend. En dat voor Nederlanders.
‘Wat zullen we vandaag eens?’
Thessaloniki, de Peloponnesos, hoogste berg van Griekenland Olympus, het ontsteken van de olympische vlam.
‘Nu nog wordt hier in het oude Olympia elke twee jaar de olympische vlam ceremonieel ontstoken,’ lezen we.
‘Zouden we kunnen gaan zien.’
‘Alles kan.’
We zitten wat te treuzelen bij het zwembad waar we ontbeten hebben. Een Amerikaanse – en dan bedoel ik een stereotiepe Amerikaanse met alles erop en eraan – commandeert een ober haar kant uit.
‘You know exactly what I want.’
Ze zegt het letterlijk. 2600 passagiers, waarvan zij er toch echt maar één is. En dan veronderstellen dat die arme jongen onthoudt welke noten zij op dit uur van de dag op haar zang heeft?
Over toewijding gesproken. De mensen die hier aan boord werken hebben het zonder uitzondering uitgevonden en verbeterd. En het allerschattigste van al? S ’Avonds, als we na het diner terugkomen in onze hut, ligt er aan het voeteneinde van het keurig opgemaakte bed een beestje dat is gevouwen van stralend witte handdoeken. Elke avond een ander diertje, van hondje en konijntje tot octopus, hoogstpersoonlijk door onze steward voor ons in elkaar geknutseld. Er schijnt op Facebook zelfs een groep te zijn voor deze zogenaamde ‘handdoeken vouwers’.
‘Creatief met kurk werd creatief met handdoek.’
‘Te grappig.’
We bleven aan boord deze dag. Waar anders halen we de tijd vandaag om ons met dit soort zaken bezig te houden?
Door: Brigitte Bormans
Brigitte werkte jarenlang als culinair journalist en schreef twee kookboeken. In 2004 werd ze directeur/eigenaar van Erfgoed Logies. Maar zonder schrijven kan ze niet. Gelukkig zag Franska wel iets in haar columns, kwam van het een het ander en mag er nu ook over andere zaken worden geschreven.
