Nachtelijke avonturen

Het is tegen 12 uur ’s nachts, ik wil net het licht uit doen om te gaan slapen. Dat blijkt niet nodig, want het gaat vanzelf uit…

 

Nu gebeurt dit weleens vaker en daarom heb ik altijd een goede zaklamp naast mijn bed staan. Het is echter nog nooit voorgekomen dat ik dan juichend mijn bed uitspring om te gaan controleren wat er aan de hand is. Dus ook deze keer niet. Jullie moeten weten dat ik niet in het dorp woon en mijn dichtstbijzijnde buren niet eens kan zien. Ik woon aan het einde van een Strada Bianca (witte weg) tussen de wilde zwijnen, de vossen en de wolven. Dus dan begrijpen jullie des te beter waarom ik niet echt sta te juichen zo midden in de nacht. Maar wat mot dat mot, zei Jan Koekoek – mijn aannemer in Drenthe – altijd, dus stond ik op en knipte de zaklamp aan om op onderzoek uit te gaan. Eerst de stoppenkast in huis maar eens controleren, dat was okay. Dan wordt het wat lastiger, want dan moet ik naar buiten naar de meterkast en die staat een metertje of dertig van mijn huis. Het regent, het is koud en het is pikkedonker hier. Maar een ding scheelt: ik ben niet zo snel bang.

Ik kijk in de meterkast, en ja hoor denk ik nog, want op datzelfde moment hoor ik toch een paar wilde zwijnen gillen. Dan schrik je je toch te pletter en denk je niet: ik ga nog even verder op onderzoek uit daarbuiten. Op een holletje ren ik de trap op, mijn teckels staan boven aan de trap met z’n drieën te blaffen en zouden het liefst achter de wilde zwijnen aangaan. Mama Mia, che spettacolo. Boven aangekomen controleer ik nogmaals de stoppenkast en daar blijkt nu dat de aardlekschakelaar eruit is geklapt.
Gelukkig heb ik een beetje een technisch knobbeltje en weet ik dat ik alle schakelaars uit moet zetten om te kijken waar de storing is.

 

Nadat ik die heb gevonden en alle anderen gewoon weer aanstaan zodat mijn koelkast, vriezer en het licht het weer doen, kruip ik mijn bed weer in. Ha, en daar is het in ieder geval lekker warm. Van slapen komt nu niks, veel teveel adrenaline. Ik schenk mezelf maar een glas wijn in en ga op uitzending gemist Pauw kijken.  Morgenochtend als het licht is maar uitzoeken wat er aan de hand is.
 

Met een hartelijke groet uit Umbrie,

 Adje Middelbeek

Gastvrouw van B&B Podere del Buongustaio / Montegiove (IT)

 

Door Adje Middelbeek

Adje Middelbeek woont en werkt in Umbrië (Italië). Vanuit haar supergezellige B&B c.q. vakantiehuis Podere del Buongustaio organiseert ze de mooiste culi-reizen.