‘Wat vind jij nou eigenlijk van die Peter de Vries?’
‘Zegt me even niks, die naam. Sorry.’
‘Jawel joh! Peter R. de Vries!’
‘Ja dȗh . . . !’
De R. van Rudolf heeft van Peter de Vries, heel slim, een handelsnaam gemaakt. Een A-merk in de misdaadbestrijding. Waardoor, eerlijk is eerlijk, mocht er god-verhoede-het, ooit iets met één van mijn dierbaren gebeuren, ik me zonder pardon aan Peter R. overgeef. Want van Peter R. kun je op aan. Een man een man een woord een woord.
Vorige week, toen ik een stukje schreef over Jos B. in de zaak Nicky Verstappen wilde ik, tegelijk met het onthullen van de gruwel Jos B., keihard de loftrompet over Peter R. steken. Maar iets weerhield me. Want de man is een hoge boom die hogelijk geprofileerd is. Met als gevolg dat sommige van hem houden en anderen juist helemaal niet. Nou gaat ‘van hem houden’ mij wat ver, maar bewonderen doe ik hem wel degelijk, zo moest ik toegeven nadat ik hem ook weer in deze zaak zag opereren.
Wat is dat toch, dat hij me niet losliet sinds ik vorig week over Jos B. schreef? Als om mezelf te overtuigen zet ik Peter R. de Vries’ wapenfeiten – die als journalist en als presentator een rits primeurs op zijn naam schreef, aan de basis van geruchtmakende affaires stond, negen boeken schreef, als algemeen directeur is verbonden aan De Vries & Kasem Advocaten en (wanneer slaapt die man nog ooit?) een bureau voor P.R. Sportmanagement heeft – nog maar eens op een rij.
De Heinekenontvoering om mee te beginnen, die volgde hij op de voet en ontvoerder Frans Meijer helemaal tot in Paraguay aan toe om vervolgens ook nog eens een boek te schrijven over deze zaak, waarvan de filmrechten werden gekocht door een Amerikaanse producent. Ziezo! Hij stelde prinses Mabel’s connectie tot crimineel Klaas Bruinsma zonder schromen aan de kaak. Tja! Hij wist kinderporno te ontfutselen aan de afgedankte computer van officier van justitie Tonino. Driewerf hoera. Hij zette zich in voor de Puttense moordzaak en baarde wereldwijd opzien in de zaak Natalee Holloway, een uitzending waarvoor hij een Emmy Award ontving. Châpeau.
Niet benauwd, doortastend, volhardend, energiek, krachtig, slim. Al deze woorden komen bij me langs. Terug naar de zaak Nicky Verstappen moet ik toegeven dat, toen de moeder van Nicky zich vorige week snikkend in de armen van Peter R. wierp, ik spontaan zo maar een potje met haar mee kon snikken. Door er voor haar te zijn en bij haar te blijven tot het bittere eind, gaf Peter R. de Vries haar ondanks alles een reden tot dankbaarheid en een reden om het leven aan te kunnen. En laten we eerlijk zijn! Hoe bijzonder bizar is dat, als je enige zoon vermoord wordt?
