Wie zegt dat je na je 50e niet meer in bikini mag?
Afgelopen zomer stond ik op het Italiaanse strand te dubben of ik me nog wel in mijn bikini kon vertonen.
Want ik was vergeten dat je een summerbody in de winter kweekt en was daarom niet bepaald fit en afgetraind zoals de gemiddelde 5o-plusser in bikini er tegenwoordig uit dient te zien als ik Instagram mag geloven. Ik was eerder moe en fluffig en hees me daarom in het badpak met baleinen dat ik vlak voor vertrek in een speciaalzaak had gekocht. Dat ding zat natuurlijk buitengewoon ongemakkelijk maar volgens de strenge dame van de lingeriewinkel was het wel noodzakelijk om zo mijn 50+-boobies op hun plaats te duwen. Ik luisterde gedwee en rekende een godsvermogen af voor een badkostuum dat ook een negentigjarige moeke niet zou misstaan.
Maar toen ik het blauwe gevaarte uit mijn strandtas pakte zag ik in de verte niet alleen bloedmooie jonge meiden met maatje nul in bikini, ook kromme grijze omaatjes hadden er eentje aan en liepen erbij met een air waar Sophia Loren in haar jonge jaren nog jaloers op zou zijn. Ik zag dat niet een van die dames haar buik krampachtig in stond te houden in de hoop dat ze in de verte nog een beetje leek op een 23-jarige. Trots en rechtop stonden ze in de zon met hun voetjes in het zeewater in groepjes met elkaar te kletsen. Het broekje over de bolle buik getrokken en de gerimpelde boezem netjes in het bovenstukje. Ja hoor, als deze vrouwen zich nergens druk om maakten, waarom zou ik dat dan wel doen?
Voor mij dus geen killerbody dit jaar. Ik heb deze winter vrede gesloten met mijn kipfiletjes onder de armen en de muffintop die boven m’n broekband uit piept. Want ik geloof dat ik mezelf inmiddels te oud vind.
Niet om die bikini aan te trekken, maar om me druk te maken over wat iemand anders van me vindt als ik spierwit en een beetje losser in mijn velletje in de branding sta te genieten.