Het gaat allemaal heus best goed, maar we zijn er nog niet
Ze haalt haar make-uptas zodat ik de huilvlekken kan maskeren. We knuffelen elkaar voor de tiende keer en weten dat het goed is… Lees verder
Ze haalt haar make-uptas zodat ik de huilvlekken kan maskeren. We knuffelen elkaar voor de tiende keer en weten dat het goed is… Lees verder
Maar buitensluiten was hun favoriete spel… Lees verder
“Mama, mijn huis is op slot, hè? En Haarlem toch ook? We blijven hier slapen in de Efteling…” Lees verder
Bel en ik wandelden met Flo door het bos bij haar nieuwe huis toen het moment ‘daar’ was… Lees verder
Laat mij maar hier… Lees verder
Een jaar geleden beheerste het elke seconde van mijn leven en de eeuwigheid daartussen. En nu? Nu gaat het dus ‘best goed’… Lees verder
Als ik op vrijdagmiddag weer lees dat Flo in een bui van missen een puzzel op de grond heeft gesmeten, stuur ik een videobericht… Lees verder
We zijn terug van vakantie en dat betekent dat we het rubber van onze banden willen rijden om zo snel mogelijk naar Flo te gaan… Lees verder
Mijn belangrijkste huiswerk? Proberen om de staat van Flo niet mijn humeur te laten beïnvloeden… Lees verder
Van het laatste stukje dat ze zelf moest lopen, maakte hij een foto… Lees verder
Een beetje zenuwachtig ben ik. Eigenlijk altijd als we naar een nieuwe lunchlocatie gaan… Lees verder
Na 9 maanden en 18 dagen… Lees verder
Flo is weer eens voorzichtig op bezoek en mijn allerliefste middelste kan zich gewoon niet langer inhouden… Lees verder
Een luid ‘Mamaaaaa’ vult de straat. En daarna een zo mogelijk nog enthousiaster ‘Omaaaaa’… Lees verder
‘Nee hoor, mama, ik ga niet mee. Ik blijf lekker hier…’ Lees verder
Als een verliefd mens dat haar eerste date thuis verwacht, loop ik door het huis… Lees verder
Ik luister. ‘Dat Noah Flo niet eens ként’… Lees verder
Zenuwachtig ben ik niet, geloof ik. Maar blij, wat je zou denken, ook niet bepaald… Lees verder
Ik zie een beetje op tegen de ontmoeting met Petra. We komen voor de derde keer in haar berghotelletje en alles zal hetzelfde zijn… Lees verder
Zo overtuig je met kracht… Lees verder
Ze haalt haar make-uptas zodat ik de huilvlekken kan maskeren. We knuffelen elkaar voor de tiende keer en weten dat het goed is… Lees verder
“Mama, mijn huis is op slot, hè? En Haarlem toch ook? We blijven hier slapen in de Efteling…” Lees verder
Laat mij maar hier… Lees verder
Als ik op vrijdagmiddag weer lees dat Flo in een bui van missen een puzzel op de grond heeft gesmeten, stuur ik een videobericht… Lees verder
Mijn belangrijkste huiswerk? Proberen om de staat van Flo niet mijn humeur te laten beïnvloeden… Lees verder
Een beetje zenuwachtig ben ik. Eigenlijk altijd als we naar een nieuwe lunchlocatie gaan… Lees verder
Flo is weer eens voorzichtig op bezoek en mijn allerliefste middelste kan zich gewoon niet langer inhouden… Lees verder
‘Nee hoor, mama, ik ga niet mee. Ik blijf lekker hier…’ Lees verder
Ik luister. ‘Dat Noah Flo niet eens ként’… Lees verder
Ik zie een beetje op tegen de ontmoeting met Petra. We komen voor de derde keer in haar berghotelletje en alles zal hetzelfde zijn… Lees verder
Maar buitensluiten was hun favoriete spel… Lees verder
Bel en ik wandelden met Flo door het bos bij haar nieuwe huis toen het moment ‘daar’ was… Lees verder
Een jaar geleden beheerste het elke seconde van mijn leven en de eeuwigheid daartussen. En nu? Nu gaat het dus ‘best goed’… Lees verder
We zijn terug van vakantie en dat betekent dat we het rubber van onze banden willen rijden om zo snel mogelijk naar Flo te gaan… Lees verder
Van het laatste stukje dat ze zelf moest lopen, maakte hij een foto… Lees verder
Na 9 maanden en 18 dagen… Lees verder
Een luid ‘Mamaaaaa’ vult de straat. En daarna een zo mogelijk nog enthousiaster ‘Omaaaaa’… Lees verder
Als een verliefd mens dat haar eerste date thuis verwacht, loop ik door het huis… Lees verder
Zenuwachtig ben ik niet, geloof ik. Maar blij, wat je zou denken, ook niet bepaald… Lees verder
Zo overtuig je met kracht… Lees verder
Meer lezen