Schoenen aan en niet meer van de grond eten

 

Ik hoor het mijn moeder nog roepen, als wij na het buiten spelen naar binnen wilden: SCHOENEN UIT! Omdat ze zich niet voor de kat z’n viool de blubber had gewerkt in huis. 

 

 

 

In veel landen is het normaal om je schoenen uit te doen bij binnenkomst. Dat is in een Afrikaans of Aziatisch land ingewikkeld, vooral als het heeft geregend. Bij werkbezoeken kwam ik in sloppenwijken of in de jungle, daar droeg ik stevige bergschoenen met veters en voor ik die uit had! En dan naar binnen op je sokken. Als ik ’s avonds mijn sokken uitdeed, waren die hartstikke vies. Voortaan nam ik slippers mee in mijn tas, want die sokken kon ik weggooien.

 

In Zweden nemen mensen schone schoenen mee naar een feest, of sloffen, als ze bij iemand op bezoek gaan. Ik spreek niet uit ervaring, ik lees dat op het Gezondheidsnet. Maar bij ons wordt er toch raar gekeken als je je schoenen uittrekt als je bij iemand op bezoek gaat. Nederlanders banjeren door hun huis op dezelfde schoenen die ze op straat dragen. Ik ook.

 

Je neemt honderdduizenden kiemen van bacteriën mee naar binnen onder je schoenzolen en die zitten ook óp je schoenen. Dit volgens een Amerikaans onderzoek. Men liet mensen tien weken lang op dezelfde schoenen binnen en buiten lopen. Je moet er maar zin in hebben om zoiets te onderzoeken. Al is het misschien best leuk, als er niks anders te onderzoeken valt. Goed. 421.000 kiemen van bacteriën en dan ook nog volop de E-coli, oftewel de poepbacterie. Dat klinkt best goor. Maar, zo stelt het Gezondheidsnet ons gerust: we worden er bijna nooit ziek van. Die kans is heel klein, omdat de meeste mensen een goede afweer hebben. Je moet alleen niets eten wat op de grond is gevallen. Oeps. Dat doe ik zo vaak! Zou je je afweer niet een goede boost geven als je regelmatig van de grond eet? Moet je kijken wat kleine kinderen aan zand binnen krijgen, op het strand en in de zandbak, waar katten ook naar de wc gaan. Moet je niet doen als je heel kwetsbaar bent natuurlijk.

 

In een artikeltje verderop stond te lezen dat een podoloog adviseert om niet de hele dag op slippers of pantoffels te lopen, al is een uurtje oké. Een uur? Ik loop de hele dag op slippers of sloffen als ik het huis niet uit hoef. Ik schop mijn schoenen uit zodra ik binnenkom. Zou ik daarom last van mijn rug hebben? Ik wist tot 2006 niet wat een podoloog was. Totdat ik meedeed met een les nordic walking en ik de juf achter me aan kreeg, die zei dat ik dringend naar een podoloog moest. Een wat? Ik had geen idee. Omdat ik scheef liep en ze begreep niet dat ik geen hernia’s had.

 

Toch rinkelen nu de alarmbellen. Ik heb de websites van Verstandige Schoenen opgezocht en het minst lelijke model besteld. En de leuke sandalen die ik had gekocht teruggestuurd, want behalve onsterfelijk leuk, zaten ze niet onsterfelijk lekker. Ik mag ook niets meer van de grond eten van mezelf en niet aan mijn gezicht komen als ik net mijn schoenen heb uitgetrokken. Want daar komt dus narigheid van. Vandaar mijn ontstoken oog?

 

Ze zijn in andere landen zo gek nog niet, met hun ‘schoenen uit!’ En mijn moeder dus ook niet, hoewel ik dat heel lang wél heb gedacht. En gezegd.