Marie Kondo’s impact op opruimen en minimalisme
Door het opruimen van je huis tot kunst te maken, werd ze wereldberoemd en miljonair, deze Marie. De woonbladen hadden pagina’s vol met minimalistisch ingerichte huizen waar hooguit een tafel en een bed in stonden, en je kan geen winkel inlopen of je vindt er beige accessoires om je huis nog ongezelliger te maken. En dan heb ik het nog niet eens over je kledingkast waarin je, als het aan Marie ligt, alles superstrak gevouwen hebt opgeborgen. Zij is volgens mij de enige op de hele wereld die nooit sokken kwijtraakt in de was.
De realiteit van het huishouden met kinderen en een hond
Ik vind dat echt hartstikke knap en ik zou willen dat mijn huis maar een fractie van de perfectie van dat van Marie zou halen, maar helaas. Ik heb kinderen en een hond. Dus die sparks of joy zijn in mijn huis ver te zoeken. Wel heb ik sparks of hondeharen en stinkende gympen.
De opkomst van ‘cluttercore’: georganiseerde chaos
Maar er is nog hoop voor deze moeder met haar slordige kindertjes, want rommel in je huis wordt de nieuwe trend. Dus weg met de kale kille inrichting, hallo troepjes en tierelantijntjes! Er is zelfs een woord voor bedacht: cluttercore. Dat betekent zoiets als georganiseerde chaos en dat is, als ik de woonbladen mag geloven, het nieuwe hip. Er zit volgens ELLE Deco’s editor-in-chief Evelien Reich zelfs een diepere gedachte achter omdat zo’n allegaartje meer van je persoonlijkheid laat zien. Bovendien zou het feministisch zijn. Je zou volgens Evelien als vrouw een daad stellen door je rommelige huis te omarmen en daarmee te zeggen: ik ruim jullie troep niet meer op!
Dit bericht op Instagram bekijken
Marie Kondo’s zegen voor de trend
Het schijnt dat Marie Kondo ook haar zegen aan deze trend gegeven heeft. Dat kan ook haast niet anders, want na de geboorte van haar derde kind heeft ze, net als gewone stervelingen, de hoop op een opgeruimd huis opgegeven. Nou, ik ga maar eens kijken of ik de pubers ook aan de cluttercore krijg. Daar ben ik wel aan toe als ik op het aanrecht weer de borden zie staan waar een ranzige hoeveelheid ketchup op te vinden is na de zoveelste tostibonanza.
