Pief poef paf is niet meer 

 

Nooit een cowboy of indiaan meer mogen zijn, het kan je zomaar gebeuren. 

 

My first festival, het bestaat echt, daarbij denk ik dan aan een soort van Lowlands Light voor de guppen. Alleen dan zonder de verdovende middelen. Een ingenieuze vinding van TivoliVredenburg voor de hipster papa’s en mama’s die net wat vaker een festival laten schieten om bij het kroost te zijn. Tivoli had de koppen bij elkaar gestoken en een perfect thema bedacht voor het festival: cowboys en indianen, alias ‘Het Wilde Westen’. 

 

Ik weet niet hoe dat bij jullie vroeger thuis ging, maar mijn broer kreeg speelgoedpistolen met holsters, een sherrif-speld van goedkoop gelig goud en hij bond de rode zakdoek half over het gezicht omdat dit hoorde bij zijn cowboyhoed. Ikzelf had een lichtelijke obsessie met Pocahontas, dus wilde ik ook enkellange vlechten in het haar, geborduurde laarsjes met franjes en het is dat een veer in mijn staart op school vast niet geaccepteerd werd, anders had ik dat ook gedaan. En nu blijk ik als klein meisje dus al die tijd een racist te zijn geweest. Ja, ik was er zelf ook even ondersteboven van. 

 

 

TivoliVredenburg schaft themafeest ‘Het Wilde Westen’ af, omdat actiegroep ‘De Grauwe Eeuw’ vindt dat er sprake is van racistische stereotypering. Dat we de situatie even duidelijk schetsen… Toen ik als negenjarige als een indianenmeisje met gitzwart haar naar school wilde en mijn broer een stoere cowboy speelde met bijpassend gilet, waren we dus eigenlijk gewoon bezig met stereotypering. Ik zou me bijna schamen met terugwerkende kracht, bijna dan.  

 

Het festival leek zo leuk, met als idee om al die kindertjes iets over muziek te leren. Ik denk zomaar dat er een heuse educatieve gedachte achter zat. Kregen ze ineens actiegroep De Grauwe Eeuw op hun dak. De Grauwe Eeuw, het klinkt ook niet echt als een gezellig clubje waar ik een biertje mee zou willen drinken op een festival trouwens. Als je jezelf zo noemt, dan vermoed ik dat je zwart-zien tot kunst hebt verheven. Of zeg ik nu iets wat ik eigenlijk ook niet mag? Gelukkig had Ferdinand Grapperhaus, onze Minister van Justitie en Veiligheid, wél iets zinnigs te zeggen over de kwestie: “Kinderen spelen in allerlei vormen met elkaar. Ajax tegen Feyenoord op het voetbalveld, cowboys en indianen of soldaten van het Franse leger en het Engelse leger. Dat doen kinderen nou eenmaal, en daar schuilt niets verkeerds in.” En laten we het in hemelsnaam gewoon zo simpel houden als het is. 

 

 

Door: Adeline Mans

Chef redactie Amayzine

Beeld: TheBanisterFamilyBlog

Bron: Nu.nl