Franska.nl

Even vreesde ik dat Meghan Markle (want hoog op de nominatielijst, ja echt!) het zou worden – alleen maar omdat ze toevallig verliefd werd op een leuke prins. Maar het werd Kashoggi, samen met andere journalisten die grote risico’s (moesten) nemen tijdens hun werk, en voor het vrije woord. Deze belaagde journalisten zijn gisteren Time Person of the Year geworden. Mooie keus! Al had ik de redders van de Thaise grotjongens ook wel mooi gevonden …
Maar welke Nederlander zou zo’n Persoon-van-het-Jaar-2018-titel nou eigenlijk mogen krijgen?

Eerst even een kleine brainstorm.

Scheidsrechters. Wie wil dat nou? Kortgebroekt in de regen op zaterdagmiddag 22 opgeschoten jongens in toom houden terwijl de ouders langs de kant staan te brullen? Die, als het een beetje tegenzit, wordt bespuugd of uitgescholden (ja, echt!) terwijl hij anderen in de gelegenheid stelt te sporten. Kanjers zijn het. Niet speciaal die ereplek voor 2018, maar toch: applausje voor de scheidsen!

Burgemeesters. Althans, dat bedacht weekblad Elsevier. Burgemeesters worden tegenwoordig namelijk steeds vaker bedreigd en in hun werk geremd. Ook een mooie keus. Toch vind ik het leuker om géén groep personen te nomineren, maar gewoon één persoon.

Een BN’er met een gezicht, dan? Welke BN’er of B-ster of Sterretje (o, nee, die laatste toch niet) steunt nou geen stichting, noemt zich geen ambassadeur, of is niet Gezicht Van? Maar helaas, dat is niet genoeg voor deze titel. Dus Piet Paulusma (stichting De Opkikker) en Kraantje Pappie (Nationaal MS Fonds), deze eer gaat aan jullie voorbij. Hoe goed jullie werk ook is.

BN’ers met een eigen stichting. Zelf een stichting oprichten, dat komt al meer in de buurt. Zoals deze sportmannen – die dat al jaren geleden deden – maar geen inspiratie hadden om hun stichting een leuke naam te geven: Edwin van der Sar (Edwin van der Sar Foundation), Dirk Kuyt (Dirk Kuyt Foundation) en Richard Krajicek (Krajicek Foundation).

Nee, de eer zou naar iemand moeten gaan die dit jaar écht iets in gang heeft gezet. En ook een beetje spraakmakend, graag. Die Nederland in 2018 mooier heeft gemaakt. Dus? Schiet eens op, Beatrijs, wie zijn dan wel de kanshebbers?

Beau. Alleen al omdat hij Beau is, natuurlijk. Maar vooral omdat hij dit jaar opnieuw daklozen een gezicht heeft gegeven (alleen dát is al heel knap), hun échte hulp biedt, en daarbij ook nog eens de daklozenproblematiek aan de kaak stelt. Hij won eergisteren ook nog eens de Omroepman van het jaar-titel. Maar toch gaat hij niet met de prijs naar huis. Ik bedoel: die verschrikkelijke Lidl-kerstreclame al gezien?

 
Sterretje. Omdat hij dit jaar GEEN tv-programma had. ?

Kiki Bertens. Sowieso omdat ze simpelweg veel mensen liet genieten van haar getennis. Maar dat is natuurlijk niet genoeg. Omdat ze met doorzettingsvermogen en bescheidenheid ontzettend ver kwam, en daarmee een mooi voorbeeld is. Omdat ze tennis weer op de Nederlandse kaart heeft gezet. En ook een beetje omdat ze – tssss – niet is genomineerd voor Sportvrouw van het Jaar 2018. Maar helaas. Geen grandslamtitel… Misschien in 2019 dan maar?

Maroesjka Neutel. Wie? Nee, heel bekend is ze niet. Wel was ze de eerste vrouw ooit in opleiding bij het korps mariniers. Ze kon de opleiding helaas niet afmaken door blessures, maar tjee, wat moet zij in vele opzichten een stoere dame zijn!

Ook zij is een baanbrekend voorbeeld. Maar te kleinschalig, vrees ik.

Wie het dan wel moet zijn?

Mijn Nederlander van het Jaar 2018 …
Tadada tatada …

Maarten van der Weijden. Die bij gebrek aan échte Elfstedentochten die 200 kilometer dan maar wilde zwemmen. Voor het goede doel, natuurlijk. Die half Nederland enthousiast kreeg voor zijn idee, die boeren zo ver kreeg om ’s nachts met hun trekkers slootjes te verlichten, die zich door hordes hossende mensen op bruggetjes liet toejuichen en aanmoedigen, die helemaal stuk ging en naar het ziekenhuis werd afgevoerd, maar die in zijn uppie 5 miljoen euro bij elkaar zwom voor zijn stichting Maarten van der Weijden Foundation (joh!).

 Die daarmee dat belangrijke kankeronderzoek verder op de kaart zette. Die, ondanks dat hij de elf steden niet allemaal heeft aangetikt, een buitengewone prestatie leverde. En die daarmee – niet onbelangrijk – alle Nederlanders weer (heel) eventjes met elkaar verbond.

Hoera!

Opnieuw gefeliciteerd, Maarten!

Ben je het met me eens? Of heb ik nou iemand gruwelijk over het hoofd gezien? Wie zou volgens jou de Nederlander van het Jaar moeten worden?

PS. O ja, mijn Person of the Franska-year heb je nog van me tegoed. Dat moet Wieke toch zijn?! Want zij schrijft (en ís) zó tof, schaamteloos en grappig! En spraakmakend? Zeker! Kijk maar eens naar deze foto’s bij haar column.