Toen Frits en ik uit elkaar gingen, beloofden we vrienden te blijven. Altijd. Ook wanneer er een nieuwe liefde in ons leven zou komen. We leefden al jarenlang als broer en zus. Dat vonden we niet genoeg om samen verder te gaan. Maar onze band was hecht. En dat zou zo blijven ook. Daar waren we beiden van overtuigd. We zijn zonder ‘hard feelings’ gescheiden; op naar een nieuwe levensfase.

Een half jaar nadien liep John mijn leven binnen. Hij werd mijn nieuwe collega, weliswaar op een andere afdeling, maar tijdens de lunch spraken we elkaar geregeld. En, we werden verliefd. John is een heel andere man dan Frits; een sportieve frisse wind met een stormachtig libido. Wat een héérlijk nieuw begin!

Beiden ingedut

Ik genoot volop van zijn energie, waardoor ik ook nog eens aangestoken werd. ’s Avonds na het werk, trokken we onze wandelschoenen aan en togen zo een paar uur de natuur in. Hoe anders was dat met mijn ex. Niets ten nadele van hem, maar met Frits waren de avonden lang en saai; voor de teevee met een kop koffie en een glaasje wijn. Natuurlijk had ik er ook zelf op uit kunnen trekken, maar dat deed ik niet. Ik dutte net zo hard als Frits in.

Nu bruist mijn leven weer. Ik ben gelukkig. Er is alleen één ‘maar’.

Even bijpraten

Frits en ik bellen nog geregeld en af en toe drinken we een glas wijn als we zin hebben om even bij te praten. Dat gaat over de gewone, alledaagse dingen; de ontwikkelingen op ons werk, de gezondheid van onze ouders en ik heb zijn nieuwe huis bewonderd. Daar schuilt verder niets achter.

Elkaar gunnen

Frits gunt me alle geluk van de wereld met John en sinds kort is hij zelf ook hard op weg verliefd te worden. Op de buurvrouw die onlangs naast hem kwam wonen. Dat is toch prachtig?

Groot ongenoegen

Over mijn ontmoetingen met Frits doe ik niet geheimzinnig tegenover John. Omdat ik een open boek ben en geen geheimen heb. Daar denkt John echter anders over. Zo modern als hij is, zo conservatief denkt hij over contact met een ex. Zelf moet hij niets meer weten van de vrouw waarmee hij twintig jaar getrouwd was. Dat kan. Maar zo zitten Frits en ik niet in elkaar. Tot groot ongenoegen van John. Als we ergens ruzie over hebben, dan gaat het over mijn vriendschappelijke band met Frits. En daar heb ik geen zin meer in.

Zijn probleem

Onlangs kwam ik ’s avonds na het werk wat later thuis. Ik was even bij Frits langsgegaan omdat hij mij kennis wilde laten maken met iemand. Natuurlijk appte ik John dat ik wat later zou zijn en ook waarom. Dat ik geen berichtje terugkreeg deerde me niet. Het zou hem wel niet bevallen. Zijn probleem.

Omhelzen

Mijn vermoeden dat die persoon Frits’ buurvrouw én nieuwe liefde was bleek juist te zijn. Ze is een ontzettend leuk mens, rustig en erg sympathiek. Ik vond haar echt bij Frits passen. We dronken koffie en bij het afscheid omhelsde ik hen beiden hartelijk.

Woedend

Maar bij thuiskomst was het hek van de dam. Omdat ik straalde. En daaruit trok John de conclusie dat ik nog lang niet losgekomen was van Frits. Toen hij me woedend vroeg of er achter die stralende ogen misschien méér zat, bleef ik onwaarschijnlijk rustig.

‘Ja’ zei ik.

‘Wat doe je dan nog in vredesnaam hier?’ siste John.

Nieuwe liefde

Ik sloeg mijn armen over elkaar en vertelde koel dat er naast Frits op de bank een heel aardige, knappe, sympathieke vrouw had gezeten. Waarmee ik kennis had gemaakt. En dat ik daarom ruim een uur later was. En ja! John had gelijk; mijn ogen straalden. Want God, wat gunde ik ook Frits weer liefdesgeluk.

Nooit verbreken

Bij deze woorden bond John in. Maar ik niet. Ik gaf hem duidelijk te kennen dat ik de vriendschap met Frits nooit zal verbreken. Ondanks John’s kijk op ‘omgang met een ex’. Daar kon hij het op dat moment mee doen. En ook op de langere termijntrouwens, want ik blijf bij mijn woorden. Punt.