Franska.nl

Ingrid is een kind uit de zeventiger jaren

 ‘Wat wil zeggen grootgebracht door ouders die het antiautoritaire geloof aanhingen.’

‘Ik ben een kind uit de zeventiger jaren. Wat wil zeggen grootgebracht door een stel super geëmancipeerde ouders die het antiautoritaire geloof aanhingen en vonden dat je een kind niet de kans mag ontnemen om het leven zelf te ontdekken en zijn eigen fouten te maken. Er viel voor mij dus veel te kiezen terwijl er weinig moest. Al was er één ding en dat is dat me consequent werd ingepeperd dat ik een studie moest volgen en ervoor moest zorgen dat ik altijd, wat er ook gebeurt, voor mezelf zou kunnen zorgen.

Mijn moeder was daarin haar tijd best een beetje vooruit geweest en had als weinigen van haar generatie altijd een vrijwel full time baan naast haar gezin gehad. Toen ik zelf een gezin ging stichten was het vanzelfsprekend dat ik mijn carrière niet zou opgeven en dat ik de taken voor het huishouden en onze kinderen met mijn man zou combineren.
Dat ik of all people een dochter zou krijgen die ondanks mijn voorbeeld zo ongeëmancipeerd en conventioneel in het leven staat, had ik nooit voor mogelijk gehouden. Ze is bijna zestien en alleen als het heel erg meezit over een jaar of twee klaar met haar middelbare school. Op de vraag wat haar plannen daarna zijn, blijft ze altijd vaag. Ze houdt niet van ‘leren’ zegt ze en een ingewikkelde studie ziet ze om die reden niet zitten. Ze wil iets ‘leuks’ gaan doen, wat ik haar geval synoniem is aan ‘iets met mode of make-up’.  En ze wil – en nu komt het –  een man met veel geld en een stel kinderen, genoeg tijd voor zichzelf en haar gezin en daarom zeker geen full time baan en het liefst helemaal géén baan.

 

‘Een man met veel geld?’ vroeg ik haar. ‘Zou je er niet liever voor zorgen dat je zelf genoeg geld gaat verdienen? Want wat als die man er op een dag genoeg van heeft? Had ze daar wel eens over nagedacht? Ze zegt dat ze in ieder geval heel zeker weet dat ze nooit zo’n leven wil als ik heb en ook dat zij er later wél voor haar man en kinderen wil zijn.
Volgens mijn man draait ze nog wel bij. Ik heb daar een hard hoofd in. Want ik ben bang dat het een tijdgeest is dat de rolverdeling weer traditioneler wordt. Stel je even voor al die generaties vrouwen die moesten vechten voor hun rechten! Ze draaien zich vast om in hun graf. Want waar zij voor vochten was vrijheid en het is voor mij moeilijk te verteren dat uitgerekend (de generatie van) mijn dochter die verworvenheden zo aan haar laars lijkt te lapt.’

 

De naam Ingrid is gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.

 

Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder/dochter verhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.