‘Ik heb een hekel aan de nieuwe vriendin van mijn ex’

Marina en haar ex Rudmer zijn nu zes jaar uit elkaar. Samen hebben ze een zoon die inmiddels zestien jaar oud is. Het contact tussen de twee exen is goed, maar Marina heeft veel moeite de nieuwe vriendin van Rudmer te accepteren.

 

 

‘De reden van onze breuk is niet heel netjes. We waren al een tijdje uit elkaar gegroeid, en waar bij sommige stellen een kind de relatie juist kan redden, gebeurde bij ons het omgekeerde. We hadden zo erg ons eigen leven, waren meer een bedrijf dan een liefdeskoppel. Gemeenschappelijke vrienden hadden we niet, dat was ook altijd heel gescheiden gebleven. Best raar vind ik dat, als ik het achteraf bekijk. Niet dat onze vrienden elkaar niet mochten, daar ging het niet om, alleen we brachten ze heel bewust nooit bij elkaar.

 

Mijn vriendinnen waren al eerder aan kinderen begonnen dan ik, dus toen onze zoon Finn een jaar was, waren zij al veel vrijer in hun doen en laten. Daar was ik af en toe best jaloers op. In plaats van de avond dat we even niets hadden aan elkaar te besteden, gingen Rudmer en ik liever stappen met onze vrienden. Apart.

 

Het was dan ook geen verrassing voor beiden dat er wel eens anderen waren. Bij mij was dat niet iets heftigs. Ik heb een paar keer met iemand anders gezoend tijdens het uitgaan. Niet helemaal oké natuurlijk, maar niet iets wat ik de moeite waard vond om te vertellen en om mijn relatie voor op het spel te zetten. Rudmer bleek ook wel zo zijn verzetjes te hebben, en eentje bleef uiteindelijk hangen.

 

Hij had een affaire, daar komt het eigenlijk op neer. Stapavondjes met z’n vrienden werden romantische avondjes uit eten met haar. En het is op een heel lelijke manier uitgekomen: een kennis van mij zag ze samen in een restaurant. Die kennis sprak ik een aantal weken erna over iets heel anders, en toen vertelde ze me dat ze het zo jammer vond dat Rudmer en ik uit elkaar waren. Ik wist van niets en zo kwam de aap uit de mouw.

 

Het is beter dat we niet meer samen zijn, daar ben ik van overtuigd en Rudmer ook. De relatie met zijn buitenvrouw hield geen stand, dat was alleen een pleziertje. Maar het meisje dat vier maanden later kwam, dat bleef wél en die is er nog steeds. Dertien jaar jonger dan hij is ze en ik vind het walgelijk.

 

Vanaf het begin bemoeide ze zich al met álles. Na een half jaar wilde zij al met Rudmer mee naar de ouderavonden van onze zoon. Zij haalde hem vaak van school en ging leuke dingen met hem doen. Finn was toen nog heel jong en snapte het allemaal niet goed; hij vond haar vooral wel aardig. Maar het stak mij zo erg. We hadden Finn allebei de helft van de tijd, wat betekende dat hij de helft van de tijd dus ook met Rudmers nieuwe aanwinst was.

 

Inmiddels zijn ze nog steeds samen en ziet Finn haar als een tweede moeder. Rudmer vindt het fijn dat ze zo betrokken is, maar ik vertrouw het gewoon niet. Of misschien is het jaloezie; waarom kan hij bij haar wel trouw en een betrokken vader zijn, en bij mij niet? Hoe dan ook, ik weiger nog steeds haar echt te erkennen, al begint dat Rudmer nu te irriteren. Is het te veel gevraagd om een normale band met mijn ex te hebben zónder haar erbij?’