Of het opruimen van hun kamers. Mijn jongste puber is wereldkampioen hoe-maak-ik-de-allergrootste-puinhoop-van heel-Haarlem-in-mijn-kamer. Alsof er een bom is ontploft. De helft van haar kleding ligt op een grote hoop middenin haar kamer, de andere helft ligt op haar bed. Kim Kardashian zou jaloers op die garderobe zijn. En nog steeds heeft m’n dochter niets om aan te trekken. Zal je altijd zien dat ze net in dat ene bloesje naar school wil dat niet in haar kledingkast hangt. En dan is het natuurlijk mijn schuld dat a: het bloesje niet in de was zit, en b: ze het bloesje niet kan vinden in die enorme berg troep. Maar als ik dan zeg dat ze die bende ook weleens op zou kunnen ruimen, is het antwoord met een heel diepe zucht: ‘Jahaaaaa!’
Oeh, en dan is er natuurlijk nog huiswerk. Puber twee doet dit jaar eindexamen en heeft een flinke to-do-lijst. Boeken lezen, profielwerkstuk schrijven, voorbereiden op schoolexamens. Best wel veel dus. Maar ja, je kunt ook ondersteboven op de bank liggen om naar de zoveelste aflevering van Friends op Netflix te kijken. Dus als ik ’s avonds na het eten voorzichtig informeer of ze al wat aan haar huiswerk heeft gedaan, krijg ik de blik met de rollende ogen: ‘Jahaaaaa!’.
Tjonge, het is hier geen hotel, denk ik als ik ’s avonds na mijn werk thuiskom en voor de zoveelste keer mopperend hun ontbijtboel op sta te ruimen. Uit balorigheid werk ik dan even niet mee als zij wat van mij willen. Dan vraagt de oudste of hij zijn zakgeld nog krijgt. ‘Jahaaaaa’, zeg ik. ‘Maar wanneer dan?’ vraagt ie. ‘Als ik er zin in heb’, antwoord ik dan. ‘Vandaag nog?’ probeert ie hoopvol. ‘Neheeee’, is mijn antwoord dan. Vindt hij helemaal niet cool als ik dat doe. Boeien! Nou heb ik echt twee leukerds hoor, maar soms…
Quote van Loesje:
Puberteit; als je ouders vervelend beginnen te doen…
