Nou, wat ik toch zag, in de krant van vandaag:
een video waar ik me dus over verbaas
Het gaat over iemand die knutselt heel graag
zodat zij het druk heeft, zo rond Sinterklaas
Want best heel veel mensen vragen haar, heus,
om door háár hun surprise te laten fabriceren
Nou, dát is toch wel een heel rare keus:
er gaat toch niks boven dat zélf produceren?
Om dat geknutsel bij die vrouw te bestellen,
is toch té makkelijk? Een lui gebaar!
Het gaat bij dit feest toch niet om ‘de beste’,
het gaat toch om aandacht-gegeef aan elkaar?
Al mis je vier vingers, heb j’drie linkerhanden,
knutsel toch zelf, al wordt het ‘n gedrocht!
En sterker nog: als ik zo’n nepper zou krijgen,
Voeld’ik me bedonderd en heel erg bekocht
En terwijl iemand pronkt met ‘zijn eigen’ surprise
en applaus ervoor krijgt, want ‘t was zó volmaakt,
heeft diegene dus veel te verliezen
als het uitkomt dat hij het niet zelf heeft gemaakt
Dat gezicht van die ‘maker’, wil ik zo graag spotten!
Want als het dus uitkomt, dan begint pas de meuk:
hij staat nu bekend dat hij jou kan bedotten,
en geen tijd voor je maakt: dat is toch niet leuk?
Mijn punt is nu duidelijk, ik stop dat gefoeter
Mijn boodschap is nu wel uitvoerig verteld
Ik moet nu hard tikken, hier op mijn computer
want er zijn bij mij nóg acht gedichten besteld
(O wacht? Is dat niet precies dezelfde gedachte?
Gedichten bestellen is toch ook niet oké?
Ook dan speel je vals, je doet óók dat verachte
Daar maak je toch echt geen vrienden mee!?
Of je zelf nu dus knutselt, of wilt uitbesteden
en wat je zelf ook van het bovenstaande vindt,
Toch wil ik heel stiekem ‘n geheim met je delen:
Het is tóch allemaal nep, van die Piet en de Sint
Toch blijft het een feest om goed van te genieten
Juist die stress om te maken, en aandacht voor elkaar
En al heb je pikzwarte of roetveegjespieten
Sint blijft het allerleukste feest van het jaar!
