Gisteren heb ik voor de 386e keer naar Notting Hill gekeken, heerlijk
Maar dit is waarom Julia Roberts het haatte om haar personage in deze film te spelen.
Nou, gisteren was ie weer te zien hoor. Voor de 386e keer zat ik er klaar voor en ik vond het weer even leuk om naar Notting Hill te kijken. Ik ken de tekst van deze romantische comedy uit 1999 bijna woordelijk uit mijn hoofd, maar kan er gewoon geen genoeg van krijgen.
Hoe William met zijn duikbril in de bios zit, of die scène waarin zijn huisgenoot Spike in een grijze onderbroek de deur opendoet als een horde journalisten aanbelt, en natuurlijk wanneer de wereldberoemde Anna Scott William haar liefde verklaart: ‘After all… I’m just a girl, standing in front of a boy, asking him to love her.’ Ik zwijmel de hele avond door, heerlijk.
Maar het had niet veel gescheeld of Julia Roberts had bedankt voor deze rol. In een interview in de Britse Vogue met Richard Curtis (die de teksten uit deze film schreef) zegt ze dat ze zich buitengewoon ongemakkelijk voelde om een wereldberoemde actrice te spelen. Nou moet je weten dat eerdere films met Roberts zoals Pretty Woman en My Best Friends Wedding er al voor gezorgd hadden dat Julia niet meer ongemerkt over straat kon, dus het fictieve leven van Anna Scott lag niet ver naast het echte leven van Julia zelf.
Ze haatte het zo om er in de film verkleed als een filmster uit te zien dat ze besloot om de iconische ‘I’m just a girl’-scene in haar eigen kleding op te nemen. Gewoon in een simpel vestje op een kort donkerblauw rokje en met blote voeten op slippertjes. Lekker normaal.
Dat dit een van de beroemdste filmscènes ooit zou worden had Julia natuurlijk nooit kunnen bedenken. Hier is ie nog een keer, voor de 387e keer…
Bron: independent.co.uk
Door: Irene Smit
Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.
