Even een uur of twee voor etenstijd langs de achterkant van een restaurantje lopen als dat kan, dan ruik je met een beetje geluk door het keukenraampje wat er op het fornuis staat. En dan weet je het wel. Er wordt vers gekookt en als het echt lekker ruikt, krijg je meteen trek van de geur. Zo is mijn Italiaanse restaurant-carrière begonnen. Makkelijker kan niet. Moet je alleen nog wel even twee uur wachten tot je aan kunt vallen, maar reserveren kan nu alvast. Voorpret begonnen. Heb je nog lekker de tijd voor een aperitiefje. Restaurants die op deze manier door mijn keuring kwamen, horen nog altijd bij m’n favorieten:
In Ligurië: La Nave in San Michele di Pagana, Via Pomaro 15, vlak bij Rapallo. Aan zee. Je kunt hier zelfs met je voeten in het zand eten. Mijn favoriet van de kaart: Trenette met pesto e patate en Pasta al cartoccio met zeevruchten.
Na de risotto met inktvisseninkt niet meer lachen! Want zwarte tanden
In Venetië: Trattoria alla madonna, Calle della Madonna 594, in de wijk San Polo. Hier kies ik altijd risotto met inktvisseninkt. Daarna niet meer lachen! Want zwarte tanden.
In Pienza: Ristorante dal Falco, Piazza Dante Alighieri 3. Daar kies ik altijd iets met funghi porcini. Tagliatelle bijvoorbeeld.
In Piacenza: Osteria Santo Stefano, Via Santa Stefano 22. Hier laat je je verrassen door de specialiteit van de dag. En met een beetje geluk zit je op de binnenplaats achter.
In Mantova: Osteria dell’Oca, Via Trieste 10. Als je gaat, ga dan op zondag lunchen. Gezellig. Wel even reserveren, want alle locals zitten daar dan met oma, vrienden en familie. En het is niet bepaald groot. Eigenlijk moet je alles van de kaart proeven, maar proef in elk geval de bigoli of de risotto en de zuppa inglese… O ja: neem vooral de tijd om uit te buiken tijdens een wandeling langs het meer na afloop.
