#geendorhout

 

Je zal maar ziek en jong zijn en lezen dat je de moeite niet meer waard bent. Dat overkwam de 38-jarige Jacqui. Een chronisch zieke vrouw die als de dood is dat ze het coronavirus oploopt. Want dat kan voor haar fataal aflopen.

 

Er is de afgelopen maanden al veel over gezegd en geschreven. Voor wie doen we het eigenlijk, al die maatregelen om het coronavirus in te dammen. Met alle gevolgen van dien. We helpen de economie om zeep, we kunnen niet op vakantie en we werken al maanden thuis.

 

Columnist en opiniemaker Marianne Zwagerman vond er in april al wat van en twitterde toen over de hoge leeftijd van coronaslachtoffers: ‘De emotie moet echt uit het #coronadebat. Het dorre hout wordt gekapt, misschien een paar maanden eerder dan zonder virus. Moet iedereen die nog in de bloei van zijn leven zit daar alles voor opofferen?’

 

Wat Marianne blijkbaar niet door had, is dat er heel veel mensen zijn, niet hoogbejaard, die ook in de bloei van hun leven zijn, maar die door het coronavirus al maanden nauwelijks of niet de deur uitkomen. Chronisch zieke mensen. Mensen die misschien gewoon bij je in de buurt wonen en die niet oud – maar wel hartstikke kwetsbaar zijn.

 

Zoals die buurman een paar huizen verderop die net een stamceltransplantatie heeft ondergaan. Of die vader met hartproblemen en diabetes. Al die jonge mensen met kanker, diabetes, hart- hersen- of longziekten of diabetes. Ik noem er maar een paar.

 

Mensen die net als jij graag op een festival uit hun dak gaan, op het strand zitten of in een restaurant eten. Zoals Jacqui die regelmatig met het ov naar het ziekenhuis moet, maar dat ritje kan voor haar, vanwege het virus, desastreuze gevolgen hebben.

 

“Ze hebben het ook over mij en over mijn vrienden, van wie er veel tot de risicogroepen behoren. Dat zijn allemaal jonge mensen. Als mensen zeggen dat mijn vrienden wel dood mogen, dan vind ik dat moeilijk.”Om die groep een gezicht te geven, is ze de hashtag Geendorhout gestart op Twitter.

 

 

En het loopt storm met reacties. Jacqui is er beduusd van; ‘Ik voel mezelf ook gehoord, maar ik doe dit niet voor mezelf. Ik wil alleen laten zien: dit zijn de gezichten van de mensen die je misschien zou opofferen als je zegt dat we alle maatregelen moeten laten gaan.

 

Ik blijf het zeggen: houd afstand en was je handen. Hoe moeilijk kan het zijn…

 

Door: Irene Smit

Irene is redacteur bij Franska.nl. Met haar man, twee pubers en een teckel woont ze in Haarlem. Ze zou graag willen zingen als Ella Fitzgerald en koken als Nigella Lawson. Tot het zover is, blijft ze lekker schrijven over allerlei zaken die haar verbazen.

Afbeelding van Irene Smit