Ik heb geen trek

 

 

Mag ik een mopje vertellen? Ik hoor wel als je hem te grof vindt

 

Zegt een klein jongetje in Afrika tegen z’n vader: ‘Papa, papa, ik heb zo’n trek.’ Krijgt het arme ventje meteen een draai om z’n oren van z’n vader, die erbij zegt: ‘De kindertjes in Nederland, die hebben trek. Jij hebt honger.’

 

Of mag je daar niet om lachen?

 

Te laat. Ik lach namelijk altijd om mezelf, als ik moppen vertel. Nu ook weer. Niet netjes. Ik weet het.   Over trek gesproken. Ik heb heel veel soorten trek. Kan me bijna niet voorstellen dat er iemand is, die zoveel soorten trek heeft als ik. Drop-trek (geen trekdrop), sushi-trek, choco-trek, bubbel-trek, pesto-trek, friet-trek, perzik-trek, garnalenkroketten-trek, mojito-trek… en zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan.

 

En dat is alleen maar voor tussendoor

 

Ik heb namelijk ook écht honger. Regelmatig. Gewoon honger. Helemaal geen trek. Want dat heb ik tussen de honger door. Ik weet dat het officieel niet erkend is bij ons westerlingen, maar mooi dat ik het heb. En ik zég het ook. Kan makkelijk zijn dat ‘wie dan ook’ het nodig vindt om me te corrigeren, maar daar TREK ik me niks van aan. Dat je het maar weet. ;-)

 

Fijne dag!

 

Oh ja, nog een weetje: Het schijnt dat je op maandag extra tussendoortjes moet eten. Om de week een beetje goed op te starten. Werkt. Wetenschappelijk bewezen, door dokter Franska herself.

 

Door Franska

Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Charlotte van Gulik, Haar: Isabella Greuter