Geen geniaal wondertje?
Gewoon inruilen

 

Wat doe je met een kind dat niet zo geniaal is om neurochirurg te worden? Juist.

 

Zo, september, de maand waar alle kindertjes weer naar school gaan. Men vraagt mij vaak: Frits, jij, als wijze kater, kinderen opvoeden, hoe doe je dat vandaag de dag? Bij wijze van spreken dan hè, in het echt wordt me nooit wat gevraagd, terwijl ik toch van veel dingen verstand heb (mode, shopping, beauty, lingerie, ik noem maar even wat). En ook van kinderen opvoeden weet ik nogal veel.

 

Nou, wat belangrijk is: de ambities kunnen op dit gebied niet hoog genoeg zijn. Is uw kind vier of vijf jaar oud, kijk hem of haar dan eens goed aan en stel vast, pakweg: jij wordt later neurochirurg. Of, dat kan ook natuurlijk: jij wint later de Nobelprijs voor wiskunde.

 

Vanaf zeven jaar brengt u ‘m naar een privéschool, bijvoorbeeld Eton (40.000 euro per jaar, een koopje!)

 

Maar hier mijn eerste gouden tip: dit vaststellen is niet goed genoeg, er moet wel degelijk aan gewerkt worden. Huur daarom privé-docenten in die uw kind de grondbeginselen bijbrengen van, alweer pakweg hoor, de neurochirurgie of de hogere wiskunde. Dat is niet alleen een verstandige investering maar ook erg leuk, want na een tijdje kunt u tegen uw vriendinnen zeggen: ‘Nou, ik wil niet overdrijven, maar mijn Sterre/Daan is nu toch echt stukken intelligenter dan jouw kind van wie ik nu even de naam niet meer precies weet, Bram, Wilma, nou ja, whatever.

 

Vanaf een jaartje of zeven doet u er goed aan uw kind onder te brengen op een privéschool, bijvoorbeeld op Eton (40.000 euro per jaar, een koopje!), waar hij of zij wordt bijgebracht dat het leven niet leuk is, wat een goede voorbereiding is op… nou ja, op alles eigenlijk.

 

Dat ze zo vroeg de deur uit zijn is ook handiger voor u, want dan kunt zich met zaken bezighouden die er echt toedoen, zoals mode, shopping, beauty en lingerie.

 

Maar stel, ik zeg stel hoor, dat uw kind niet zo geniaal is als u had gedacht, wat dan, ja wat dan? Ruilen! Vooral op de Aziatische markt zijn bolleboosjes te koop van wie je meteen ziet: ja, daar zit wel een prima neurochirurgje in of een prima Nobelprijswinnaartje in. Je kind ruilen, dat kan een emotioneel proces zijn. Net als trouwens, elke ochtend weer, de vraag: wat zal ik nou weer eens aantrekken? En deze wel zeer emotionele vraag overleeft u toch ook, elke ochtend weer? Nou dan, niet zo zeuren hoor.

 

Nou, dat was het weer. Ik denk dat jullie hier veel aan hebben, als moeder, toch? Ikzelf vind kinderen overigens tamelijk vervelend, net als vrouwen en mannen en honden, meer in het bijzonder Labradors, dus is het best knap van jullie katertje dat hij zich met veel pijn en moeite over dat gevoel heeft heen gezet en alsnog met deze praktische en bovenal bruikbare tips kwam.