Fatal attraction
Een mainstreamschoonheid is ze niet, met haar dicht bij elkaar staande ogen.
Mijn zeventienjarige dochter heeft een liefhebberij waar ze haar moeder ook erg blij mee maakt. Ze houdt namelijk van filmklassiekers. Terwijl mijn zonen films waar ik zelf als jong mens van genoot nog weleens weg willen zetten als traag, saai en oubollig, geniet zij van parels als Out of Africa of Spoorloos.
Dit weekend had ze ontdekt dat Fatal Attraction aan Netflix was toegevoegd, dus dat beloofde een heerlijk avondje.
Het was een eeuwigheid geleden dat ik de film zag maar vanzelfsprekend was ik een aantal scènes nooit vergeten. Ik hoef maar het woord ‘konijn’ te noemen en ik denk dat meer mensen weten waar ik het over heb, toch?
De film leidde al snel tot discussies over Glenn Close. Een mainstreamschoonheid is ze niet, met haar dicht bij elkaar staande ogen. Maar wat een haar, wat een lijf en wat een te gekke kleding draagt ze in deze film. En wat een fenomenale acteerprestatie zet ze neer. Ik las achteraf dat Close ter voorbereiding op haar rol met een aantal psychiaters haar karakter had uitgeplozen en van Alex niet zomaar een doodenge borderliner wilde maken maar ook een eenzame vrouw voor wie je ergens ook empathie voelt. Of ik dat laagje er in 1988 uit had gehaald weet ik niet meer, maar deze keer proefde ik die dimensie absoluut. Michael Douglas vond ik zoveel jaar later trouwens een behoorlijke sukkel en een houterige minnaar.
Ook de producers twijfelden in eerste instantie of Glenn Close wel sexy genoeg was om een femme fatale te spelen. Op de voorkeurslijst stonden grote namen als Isabelle Adjani, Michelle Pfeiffer en Melanie Griffith. Maar meerdere actrices hadden geen zin om een vrouw te spelen die een huisdier in de pan stopt. Glenn Close onderzocht of dergelijk gedrag realistisch was, en ja, psychiaters verzekerden haar dat ernstig beschadigde mensen tot dergelijke wraakacties in staat zijn.
Voor wie zich het einde van de film niet scherper herinnert dan ‘iets griezeligs in de badkamer’, zal ik niet verder in detail treden. Samen met mijn dochter was het weer heerlijk huiveren. Dat briljante en loeispannende slotakkoord werd trouwens pas toegevoegd nadat de film zijn eerste voorvertoningen had gekregen. In eerste instantie eindigde de film als volgt: Alex pakt het mes dat Dan na een worsteling op de kast heeft gelegd en snijdt dan haar keel door. Toen de reacties op dit einde wat lauw waren en het publiek meer behoefte bleek te hebben aan een gevoel van vergelding werd er opnieuw gedraaid.
Leuke feitjes om in gedachten te houden als je deze film binnenkort weer eens ziet. Het verhaal is overigens op een fascinerende manier gedateerd. De vaste telefoon is hier namelijk een van de hoofdrolspelers. Nog een opmerkelijk ouderwetse opmerking: als Alex zwanger blijkt na de one-weekend-stand, wil ze het kind houden. Ze is 36 en ze ziet dit gezien deze leeftijd als een laatste kans om in verwachting te raken. Daar denken we tegenwoordig toch iets anders over.
Tot slot een fun fact waar ik smakelijk om moest lachen. Na het megasucces van Fatal Attraction raakte er een term in zwang voor vrouwen die na afwijzing obsessief gedrag vertonen: ‘Bunny Boiler’. Onthoud die.
