En het was lente

 

 

Dat ik er toch ooit zo flauw over deed. Weliswaar lang geleden, maar toch. Narcissen vond ik eigenlijk een soort nepbloemen. Sowieso vond ik heeeel vroeger (dus het telt echt niet meer) alle bollen nogal nep. Deed me heel erg denken aan die dichtgeplakte schelpen, je kent ze vast nog wel, die legde je in een bak water of in de vissenkom en de volgende ochtend waren ze open en stond er een bloemetje op een steel vanuit die schelp te bloeien.

 

Zo ongeveer werkt het natuurlijk met bollen ook

 

Ik snap wel dat ik dat vroeger nep vond. Maar intussen ben ik 180 graden omgedraaid en word ik ongelofelijk vrolijk van bollen. Begint natuurlijk met de sneeuwklokjes en aanverwante bolletjes. Maar als de narcissen met die schattige trompetjes gaan staan geuren is het zomaar ineens echt lente. Weer of geen weer. En het is trouwens ook Pasen. Pasen of geen Pasen. Heb ik geen pluchen kuikentjes meer bij nodig.

 

 

 

Via de natuur

 

Het allermooiste zijn natuurlijk de narcissen, die bij mijn moeder uit de tuin meegekomen zijn. Dan is ze er zomaar ineens weer bij. Voelt elk voorjaar opnieuw als een lief berichtje van haar. Via de natuur.

 

 

Door Franska

Beeld: GettyImages Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.