‘Achteraf had ik dit graag heel anders aangepakt.’

 

‘Dat zijn vriend diepongelukkig was in zijn huwelijk wist mijn man al jaren en we snapten ook wel waarom. Zijn vrouw was van het gecompliceerde type dat altijd rechts afslaat als iedereen links gaat. Zonder reden kon ze opeens ook uit haar dak gaan en scènes schoppen waar iedereen bij was – heel gênant. Dus toen hij na jaren twijfelen en tobben eindelijk de knoop had doorgehakt en kwam vertellen dat hij de scheiding had aangevraagd, vond mijn man dat een feestje waard. En toen hij een half jaar daarna zei dat hij iemand had ontmoet waar hij ‘helemaal blind van was’ werd er nog eens een flesje opengetrokken.

 

Hoewel mijn man meteen ontzettend gecharmeerd van haar was, vond ik haar vooral aanstellerig. Ze deed heel vriendelijk maar ik geloofde haar niet echt. Toen we haar vaker hadden gezien en ze voorstelde om een keer met zijn vieren een weekendje naar het buitenhuis van haar ouders te gaan, lukte het me niet meer om mijn mond te houden. Onderweg naar huis zei ik tegen mijn man dat ik bang was dat onze vriend ook met haar zijn ongeluk tegemoet zou gaan. Ze kon zich dan wel heel leuk voordoen maar volgens mij hield ze er een dubbele agenda op na. Hij zei dat ik spoken zag. Ze was precies wat hij zijn vriend gunde! 

 

We kregen er ruzie over. Niet alleen die keer in de auto, maar ook nog eens nadien. Het onderwerp ‘nieuwe vriendin van’ kreeg steeds meer lading. Ik kon het nu eenmaal niet opbrengen om er enthousiast over te zijn. Op een dag was hij het zat. ‘Geen zin meer in jouw gezeik’ en als het zo moest was het beter om voortaan zonder mij af te spreken, want hij liet het niet gebeuren dat ik deze vriendschap zou saboteren. 

 

Sindsdien spreken ze samen af voor een biertje in de kroeg. Bij elkaar over de vloer komen is er niet meer bij. Ik heb het nog wel een keer geprobeerd, een afspraak met zijn vieren, maar daar wilde mijn man helemaal niets meer van weten. Hij zei dat hij het erover had gehad met zijn vriend en dat ze het erover eens waren dat het beter was om het zo te laten. En mocht het me interesseren: tussen zijn vriend en zijn nieuwe vriendin ging het uitstekend. Dus waarom ik daar nou zo moeilijk over had lopen doen zou hij waarschijnlijk nooit begrijpen. En het erge is dat ik het zelf ook niet meer zo goed snap en dat ik dit achteraf graag anders had aangepakt.’ 

 

 

Emilies naam is vanwege privacy gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

 

Moet jou ook iets van het hart en wil je dat (anoniem) met ons delen? Stuur dan een mail naar info@franska.nl onder vermelding van ‘Dit moet ik even kwijt’.