Een helderwit licht
Dat nooit zal doven.
‘Haar mooiste herinnering ging terug tot haar kinderjaren toen ze op een dag door een bos liep en zich opeens in een helderwit licht waande. Hoewel ze niet eens strenggelovig was, noemde ze het altijd haar godservaring en het was haar overtuiging dat die dag vormend is geweest voor de rest van haar leven. Kort na die dag in het bos overleed haar moeder.
Hoewel ze intens verdrietig was, kon ze met het verlies dealen. Ze wist immers dat haar moeder naar dat witte licht was en ze had zelf kunnen zien hoe zalig vredig en wonderschoon het daar was. Ze gunde haar moeder om daar te mogen zijn.
Toen mijn vader overleed waren wij kinderen net de deur uit. Omdat hij altijd nogal veeleisend was geweest en een lang ziekbed had gehad, hield mijn moeder opeens heel veel tijd over. Maar in plaats van in een gat te vallen of somber te worden, ging zij de moedermavo doen – het was haar nooit gegund om te gaan studeren en ze vond het een geschenk dat ze dat zichzelf nu mocht gunnen.
Toen ze ouder werd en ons ouderlijk huis haar te veel werd, besloot ze het te verkopen en naar een aanleunwoning te verhuizen. Daar hield ze zich niet op met andere mensen en op een bingomiddag heeft niemand haar ooit kunnen betrappen. Maar wat ze er geweldig vond was het uitzicht vanuit haar woonkamertje – ze kon er de zon zien opkomen en baadde er in het licht door de grote ramen. Pas toen ze in die aanleunwoning zat, vertelde ze me over die dag in het bos. Ze vertelde over hoe het haar dankzij die godservaring altijd gelukt was om moeilijkheden het hoofd te bieden, over hoe ze het klaar had kunnen spelen om met heel erg weinig huishoudgeld de eindjes aan elkaar te knopen en ons kinderen toch alles te geven wat we nodig hadden en over hoe ze altijd van ‘pappa’ had kunnen houden hoewel hij haar meer als zijn moeder dan als zijn vrouw had gezien.
Vorig jaar overleed ze, mijn lieve bijzondere moedertje. Voor mij is ze elke dag van mijn leven een godservaring geweest. Een fantastisch en uniek voorbeeld en rolmodel en een levenskunstenares van de eerste categorie. Wij hoefden er niet lang over na te denken wat er op haar grafsteen moest komen. Ik denk dat we het daar al over eens waren voordat we de woorden überhaupt paraat hadden.
‘Haar licht zal altijd schijnen!’
Wat zou de wereld mooi zijn als we allemaal een moeder hadden zoals zij!
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder/dochter verhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
