Cynisch is niet sexy
Cynisme breekt alleen maar af, slaat alles dood, trekt de energie uit een discussie.
Als ik iets niet sexy vind is het wel de cynische oude man.
Jonge cynische mannen bekoren me ook zelden maar de onverbeterlijke azijnpissers blijken doorgaans toch van middelbare leeftijd te zijn.
Met de komst van Rutger Bregman heeft de zure man weer een extra vaatje gevonden om drek uit te tappen.
Niets lekkerder blijkbaar dan deze bestsellerauteur van De meeste mensen deugen en Morele ambitie weg te zetten als een kwezel met een christen-slis of een ijdele moraalridder, zoals de laatste tijd aan de lopende band wordt gedaan.
Bregman, die mensen probeert te inspireren om het verschil te maken in de wereld, raakt kennelijk een gevoelige snaar. Pulkt aan een korstje dat bij dit soort mannen zelf misschien ook jeukt.
Acht procent van alle mensen vindt zijn eigen baan volkomen zinloos. En nog eens 17 procent stelt zichzelf de vraag of het eigenlijk zin heeft wat ze doen, zegt Bregman in zijn nieuwe boek Morele ambitie. Een kwart van de mensen is dus bezig met de verkeerde dingen.
Vaak zijn het mensen die als marketeer of consultant nog meer geld verdienen voor bedrijven die al verschrikkelijk veel geld verdienen. Intelligente mannen en vrouwen die na hun afstuderen vol van idealen waren. Om zich in te zetten voor de Verenigde Naties of een steentje bij te dragen aan de energietransitie bijvoorbeeld. Maar die weggekaapt werden door de financiële sector of consultancy-kantoren die hen veel geld en status beloofden. Waardoor die idealen even opzij werden geschoven. Die zouden later wel weer aan bod komen. Eenmaal in de gouden kooi, stevig aan de ketting die een hypotheek en levensstijl heet, lijkt de weg naar een baan met betekenis niet meer zo heel erg voor de hand te liggen.
Het appèl dat Bregman doet op het inzetten van talent voor een betere wereld is voor deze spijtoptanten misschien een ongemakkelijk verhaal. Maar voor twintigers die nu de arbeidsmarkt betreden kan zijn visie wel degelijk een interessant uitgangspunt zijn.
De zogenaamde Bregman bashers gebruiken vaak woorden als ‘evangelie’, ‘Bijbel’, ‘prediken’ en ‘deugen’, als ze zijn boodschap wegzetten als een vermoeiend verhaal van een opdringerige zedenmeester.
Maar wat is er mis met werken aan een betere toekomst? Met geloof in verbetering? Met het ideaal van een iets eerlijkere, gezondere, leefbaardere wereld?
Waarom maken vleeseters vegetariërs belachelijk? Waarom worden voorstanders van het vrouwenquotum bespot? Waarom is woke een scheldwoord?
Of je je nu wel of niet aangesproken voelt tot Bregmans ideeën, of die van andere wereldverbeteraars, dit uitgekauwde cynisme draagt in ieder geval niets bij. Cynisme breekt alleen maar af, slaat alles dood, trekt de energie uit een discussie, laat de ander met een rotgevoel achter en is vrijwel zelden echt grappig. Kortom, mannen, stop ermee, cynisme doet niks voor je.
