Moeders mogen blijkbaar niet ziek zijn
‘Pas toen mijn moeder aan de morfine lag, was ik niet meer van haar bed weg te slaan en vroeg ik of ik nog iets kon doen…’ Lees verder
‘Pas toen mijn moeder aan de morfine lag, was ik niet meer van haar bed weg te slaan en vroeg ik of ik nog iets kon doen…’ Lees verder
‘Ik schrok ervan dat dit me zelf niet was opgevallen…’ Lees verder
‘En daarbij draaide bij ons alles in de eerste plaats om vertrouwen…’ Lees verder
‘En ook in me bleef geloven toen ik dat zelf helemaal niet meer deed…’ Lees verder
‘Deze jongen had haar behekst, leek het wel’… Lees verder
‘Na die eerste man dacht ik dat dit een bevlieging was die wel weer zou overwaaien…’ Lees verder
Vanaf zijn eerste jaar was bekend dat hij niet oud zou worden… Lees verder
‘Die brief is mijn handleiding voor het leven’… Lees verder
Dat vroeg Isabel zich af na twee scheidingen in krap vier jaar tijd…
Lees verder
‘Ze heeft haar leven uit handen gegeven op de dag dat ze mijn vader ontmoette’… Lees verder
‘Toen ik het uitsprak viel het kwartje. De uitkomst was onthutsend’… Lees verder
‘Toen kwam ze eindelijk tot inkeer…’ Lees verder
‘Ze vroeg of ik niet ook zo blij was. Maar blij’… Lees verder
‘Als ik je vertel wat haar voornemens voor het nieuwe jaar zoal waren, snap je vast wat ik bedoel…’ Lees verder
‘Toen ik achter de waarheid kwam kon ik het niet eens meer opbrengen om haar te spreken…’ Lees verder
‘Of er iets was wat haar lijden nog een beetje kon verlichten…’ Lees verder
‘Toen ze ook mijn juf werd, werd ik onderwerp van roddel en pesterijen…’ Lees verder
‘Haar dood was wat mij betreft een lichtpuntje…’ Lees verder
‘Maar principieel als altijd heeft mijn moeder me te verstaan gegeven dat het kiezen of delen is…’ Lees verder
‘Zijn cultuur bewaarde ik voor het laatst. Ze viel stil toen ik het vertelde…’ Lees verder
‘Pas toen mijn moeder aan de morfine lag, was ik niet meer van haar bed weg te slaan en vroeg ik of ik nog iets kon doen…’ Lees verder
‘En daarbij draaide bij ons alles in de eerste plaats om vertrouwen…’ Lees verder
‘Deze jongen had haar behekst, leek het wel’… Lees verder
Vanaf zijn eerste jaar was bekend dat hij niet oud zou worden… Lees verder
Dat vroeg Isabel zich af na twee scheidingen in krap vier jaar tijd…
Lees verder
‘Toen ik het uitsprak viel het kwartje. De uitkomst was onthutsend’… Lees verder
‘Ze vroeg of ik niet ook zo blij was. Maar blij’… Lees verder
‘Toen ik achter de waarheid kwam kon ik het niet eens meer opbrengen om haar te spreken…’ Lees verder
‘Toen ze ook mijn juf werd, werd ik onderwerp van roddel en pesterijen…’ Lees verder
‘Maar principieel als altijd heeft mijn moeder me te verstaan gegeven dat het kiezen of delen is…’ Lees verder
‘Ik schrok ervan dat dit me zelf niet was opgevallen…’ Lees verder
‘En ook in me bleef geloven toen ik dat zelf helemaal niet meer deed…’ Lees verder
‘Na die eerste man dacht ik dat dit een bevlieging was die wel weer zou overwaaien…’ Lees verder
‘Die brief is mijn handleiding voor het leven’… Lees verder
‘Ze heeft haar leven uit handen gegeven op de dag dat ze mijn vader ontmoette’… Lees verder
‘Toen kwam ze eindelijk tot inkeer…’ Lees verder
‘Als ik je vertel wat haar voornemens voor het nieuwe jaar zoal waren, snap je vast wat ik bedoel…’ Lees verder
‘Of er iets was wat haar lijden nog een beetje kon verlichten…’ Lees verder
‘Haar dood was wat mij betreft een lichtpuntje…’ Lees verder
‘Zijn cultuur bewaarde ik voor het laatst. Ze viel stil toen ik het vertelde…’ Lees verder