Naar Zuid-Italië?
Annelies: Als je naar Zuid-Italië gaat, kan ik je Matera, een stadje dat voor een groot gedeelte uit rotswoningen bestaat, echt aanbevelen.
Als je vanuit het noorden Matera in rijdt, heb je het mooiste uitzicht op de stad. Zo mooi dat wij er de auto wel voor móésten stilzetten. Nou zaten het weer en het tijdstip van de dag – een uur of vier op een mooie voorjaarsdag – ook nog eens mee: het licht viel werkelijk precíés op de rots die hoog boven Matera uit steekt. Onder in die rots zit de Chiesa di Santa Maria De Idris, een kerk waar zich eeuwenoude fresco’s bevinden en van waaruit je nog verder de rots in kunt lopen naar de erachter gelegen San Giovanni in Monterrone.
De twee kerken zijn niet de enige bouwwerken in de rotsen van Matera. Sterker: het centrum van de Zuid-Italiaanse stad is een en al rots. We zijn hier in de Sassi van Matera, twee wijken met in steen uitgehouwen woningen: de Sasso Caveoso en de Sasso Barisano. Tot begin jaren vijftig waren de Sassi dichtbevolkt. Hele gezinnen woonden, vaak met ezel en al, in de grotwoningen zonder stromend water en riolering. Maar toen in 1950 de toenmalige minister-president van Italië een bezoek aan Matera bracht, was hij geschokt door de slechte woonomstandigheden. Een krant sprak schande van de situatie, het gebied werd onbewoonbaar verklaard en de regering besloot de mensen naar de randen van de stad te laten verhuizen.
Lange tijd bleven de Sassi onbewoond. Pas in de jaren tachtig begon de heropbouw en werden er volop hotels en osteria’s in het gebied geopend. Sindsdien komen toeristen uit de hele wereld om de bijzondere rotskerken met hun fresco’s te zien.
3 weetjes over Matera
Staat sinds 1993 op de Werelderfgoedlijst van de Unesco.
Is in 2019 Culturele Hoofdstad van Europa, samen met Plovdiv in Bulgarije.
Mel Gibsons The Passion of the Christ (2004) is hier opgenomen; de stad kon zó doorgaan voor het Jeruzalem van tweeduizend jaar geleden!
Annelies Kooijman is freelance tekst- en eindredacteur en blogt op haar eigen website Parliamo italiano. Ze is helemaal gek op Italië sinds ze op haar achttiende een half jaartje in Florence woonde, voordat ze Italiaans ging studeren. Het eerste wat ze er altijd bestelt is spaghetti cacio e pepe.
Beeld: Alber go italia
Portretfoto: Lex van den Bosch
