Ben ik nou zo’n oelewapper?
Of zijn er collega-oelewappers onder mijn lezers? Ik bedoel het overigens niet als scheldwoord hoor.
Iets lekkers kopen als toetje of een taart bakken, vervolgens zelf de rest opeten, omdat er natuurlijk altijd over is. Al die verstandige mensen op bezoek die nee zeggen tegen een tweede stukje. En wie moet het weer wegwerken? Zo komen er hier de laatste tijd nogal wat van die heerlijke lemoncakes van de bakker uit Wagenberg binnen. Maar ja, nooit helemaal op hè. Zit je weer met een restje. Weggooien? Zonde. Voor de volgels? Zonde. Neeeee, zelf opeten, als bijvoorbeeld ontbijt in plaats van een cracker. Er staat geen calorieën-vermelding op die cake en er zit veel lucht in, dus het zal wel meevallen toch? Oelewapper is m’n bijnaam. En dan verwachten dat je over een maand of twee nog in je badpak past. En elegant naar het zwembad kunt lopen in Toscane.
Tot overmaat van ramp kwam laatst een vriend op bezoek met de aller-allerlekkerste notenstrudel die ik ooit geproefd heb. En niet zo’n kleintje ook. Ik wil je niet met dezelfde problemen opzadelen als die waar ik mee te kampen heb, maar je moet hem echt proeven. Even naar de Wiener Konditorei in Den Haag, Korte Poten 24. Krijg je geen spijt van. Nou, misschien een beetje, als je hem weer bijna helemaal in je eentje oppeuzelt. Hoewel, dat hoeft bij deze (helaas) niet. Ik hoefde me voor de verandering deze keer eens niet op te offeren.
Nog zoiets oelewapperigs
Ik heb sinds kort weer een vaste baan. Zag ik niet aankomen, maar mooi dat het wel m’n eigen schuld is, zoals zo’n beetje alles m’n eigen schuld is. Sinds kort hebben we gelukkig weer een hulp in huis. Met als gevolg dat ik, voordat ze komt, bijna een halve dag aan het opruimen en schoonmaken ben. Anders is het namelijk veel te veel werk voor haar. En misschien denkt ze anders wel dat ik een smeerpoets ben. Of dat het me allemaal niets uitmaakt. Moeten we ook niet hebben. Of zou het komen omdat ik zo geïnspireerd raak dat alles weer zo netjes wordt, dat ik er nog een schepje bovenop wil doen? In elk geval heb ik het er weer lekker druk mee.
En dan nog een vraag voor de rondvraag:
Ligt het aan mij of heb jij ook weleens gehoord van een soort gebak dat oelewapper heet? Op een of andere manier staat me zoiets bij. En als het er niet is, dan zou het er moeten komen. Eventueel kan ik natuurlijk zelf een recept bedenken, iets gevuld met zachte amandelcrème. Zin in een stukje oelewapper? Of misschien worden het eenpersoons oelewappertjes. De uitvinding van de eeuw.
Ik hoor graag even als jij weet waar je ze kunt kopen, hoef ik geen recept te bedenken. Een heerlijke week gewenst, offer je niet te veel op voor dingen waar je spijt van krijgt.
Dit laatste kan ik beter tegen mezelf zeggen trouwens.
Liefs van Franska
Door: Franska
