Dit was gouden tv

 

Bij de meeste deed ik voortijds het licht uit. Niet om áán te zien, dat elkaar in de rede vallen en het herhalen van die ingestudeerde zinnetjes.

 

Waar ik het over heb? Over de lijsttrekkersdebatten: daar hebben we het daags voor de verkiezingen natuurlijk over. Die van het Jeugdjournaal stak er met Kop en Schouders bovenuit. Gouden tv!

 
Voor een groep 8 uit Amsterdam mochten zes lijsttrekkers (zes blanke middelbare mannen in een blauw pak. Alleen maar mannen: lekker voorbeeld voor alle meisjes in de studio en thuis… En alleen maar autochtonen: lekker voorbeeld etc.), zes lijstrekkers dus, om de beurt in 30 seconden hun belangrijkste standpunten uitleggen. Daarna mochten enkele kinderen vragen stellen. Die varieerden van: ‘Deze is voor Pechtold. Hoeveel verdient u per jaar?’ of ‘Deze is voor Rutte. Wat vindt u mooi aan uzelf?’ (Antwoord: ‘Oei, moeilijke keuze… Nee, nee: ik denk mijn haar.’)

 
Het was puur vermaak, ook tussen de regels door. Zoals het antwoord op de vraag van de presentatrice aan Geert Wilders en Mark Rutte: ‘Het is het eerste debat dat u elkaar treft. Hebt u ernaar uitgekeken?’ Rutte: ‘Zeer!’ Wilders: ‘Het is altijd een eer om met de minister-president in debat te gaan.’

 
Zeker voor de goede verstaander zat er zóveel in dit toneelstukje: ik raad je aan, met nog een nachtje te gaan, dit terug te kijken. Je krijgt de voorbeeldige kant van deze politici te zien. Mijn basisschooldochter formuleerde het zo: ‘Het opvallendst? Dat die meneer met die grijze haren zo aardig deed. Meestal zie ik hem bozer.’

 
Oké, oké, veel onderwerpen kwamen niet aan bod. En heus ging het niet de diepte in. Ik ben er vooral ook niet door ontzweefd. Wel zag ik dat ze het wel kunnen, die mannen: elkaar laten uitpraten en lekker normaal doen.

 
P.S. Als je terugkijkt, let dan even op de blik van het jongetje met de blauwe bril als hij antwoord krijgt van Emile Roemer op de vraag of Roemer weleens jaloers is. Een pareltje!

 

Beatrijs Bonarius is tekstschrijver & eindredacteur. Een mediavreter, zoals ze zelf zegt. Met een vrolijke, scherpe blik – en dito toetsenbord – kijkt ze voor Franska naar de actualiteit.