Franska.nl

In huize Smit heb ik best wel wat te vertellen hoor. Wat we eten, waar we op vakantie gaan en hoe vaak ik de badkamer een beurt geef. Maar niet over welke auto we rijden. Dat is nogal het domein van mijn meneer. Ik mag wel de kleur kiezen, dat dan weer wel. Maar het aantal cilinders of het remvermogen vind ik niet zo boeiend.

Mannen raken er niet over uitgepraat. Sterker nog, ze kijken nog eerder naar een mooie auto dan naar een mooie vrouw. En sommige heren hebben zelfs liever een coole bolide dan een gezellige partner. Ze dromen er zelfs van.

En dan niet van een seksloze beige gezinsbak, waar je met gemak een heel weeshuis in kunt vervoeren. Nee joh. Daar hadden ze als jongetje geen poster van boven hun bed hangen. Maar wel van een knalrode Ford Mustang cabrio uit 1967. Of van een Aston Martin. Je weet wel, zo’n auto waar James Bond ook in rijdt. Niet? Er gaat geen belletje rinkelen?

Voor de meeste mannen geldt dat je pas succesvol bent als je in een dure auto rijdt. Beetje jammer dat je er eerst heel lang en hard voor moet werken, eer je je eindelijk die dure Mercedes kunt veroorloven en je er dus niet meer zo piep bijzit achter het stuur. Eerder een beetje bedaagd, grijs en kalend. En of dat nou die mooie vrouw aantrekt?

Of zo’n man die denkt dat ie in een Ferrari zit en jou met z’n nietszeggende paarse autootje met veel te brede banden keihard rechts inhaalt op de snelweg. Petje achterstevoren. Je kent ze wel. Een vriendin van mij waarschuwde me vroeger al. Als een vent in een opgevoerde auto rijdt, neemt hij je nooit mee uit eten. Daar heeft ie dan geen geld meer voor!

Ik heb een piepklein zwart autootje waar echt alles inpast. Laats nog twee fauteuils verhuisd die echt niet in de leasebak van mijn meneer pasten.

En de fiets met lekke band van m’n dochter was ook een fluitje van een cent om in mijn wagentje te vervoeren. Ha! Maar om daar nou zo over op te scheppen…