Niet denken aan calorieën maar samen aan of rond de tafel mooie momenten creëren, ervaringen die je bijblijven, smaken opslaan die zich binden aan mooie herinneringen; aan een blik, een lach, sprankeling, blijdschap, dat warme moment. Zoet en mooi hechten zich makkelijk aan elkaar. Voor mij is de herinnering aan kerst voor altijd verbonden aan véél mensen in huis, terwijl ons gezin maar uit 4 bestond. Ik heb alleen een broer. Maar er waren altijd tantes ooms, vrienden die mee genoten van koffie met veel lekkers, uitgebreide lunches, wandelingen door de kou en daarna aan de thee. Van kleins af aan mocht ik daarvoor de schalen vullen (en niet alleen met kerst). Rijen met koekjes, petits fours, chocolade, tulband cake en taart. Ik dacht toen al na, ik zal echt niet ouder dan 5 of 6 zijn geweest, wat het mooist bij elkaar paste, op welke schaal alles het best uitkwam. En oh jaaa nu weet ik het… daar ligt de bron voor mijn serviesverslaving. En sorry hoor, maar als je de schalen opmaakt, mag je ook proeven. Of dat ook echt zo is weet ik niet, maar het zal toen zeker begonnen zijn.
Er werd bij ons veel gebakken en ik mocht de mixer al vroeg vasthouden. Daardoor wist ik al jong dat als ik te lang mixte de cake in de oven aan de bovenkant openbarstte, als de boter te koud was hij zich niet goed mengde met de eieren en suiker, de plaats in de (toen nog gas-)oven belangrijk was voor het garen of rijzen, tocht een vijand was enz.
Gardes aflikken, met je vinger langs de kom met beslag. Vormen met een boter papiertje invetten en daarna met bloem bestuiven en het teveel boven de gootsteen er uit kloppen. Het hoort allemaal bij zelf bakken. Het plezier, de trots en ja soms ook de teleurstelling, het geeft net die extra dimensie aan je zelfgebakken zoet. Rijke boter tulband met veel eieren, cake, soezen, mokka-, chocolade-, appel- en notentaart, zwitserse rol, madeleines, boterkoek. Ik kan de smaken uit mijn jeugd nog zo oproepen. En als mijn moeder crème maakte met veel eidooiers dan werd er van de eiwitten schuim gebakken. Veel eiwitten kloppen, dat heb ik gemeen met Yotam Ottolenghi. Dus als je me vraagt naar mijn favoriet voor kerst dan moet het dit zijn.
Een grote meringuetoren opgebouwd met verschillende maten schuim-cirkels, opgebouwd als een kerstboom met daartussen een lekkere laag slagroom (ga op zoek naar 40 % slagroom die patissiers gebruiken en veel mooier klopt) en veel vers fruit en als laatste bestoven met poedersuiker.
Paris Brest met mokka crème. Grote soezencirkels met amandelen en gevuld met een luchtige mokka botercrème
Een grote tulband (zonder rozijnen) met veel eieren waardoor hij mooi diepgeel is en zacht en romig van smaak en je vingers vettig worden bij het oppakken.
Praktisch?
De meringueplakken voor de toren kun je heel makkelijk (maak minimaal 5 cirkels van verschillende grootte) ruim tevoren bakken en bewaren, Fruit kun je s ochtends al schoonmaken en weg zetten zodat je last minute niet meer dan 10 minuten kwijt bent met het kloppen van de slagroom, verdelen over de plakken en garneren met het fruit.
De soezencirkel kan 2 dagen tevoren worden gebakken (nog niet doorsnijden) en de crème 1 dag vooruit. Vul op de dag zelf.
En die tulband,? Die wordt ook alleen maar lekkerder als je hem 2 dagen tevoren maakt. Maar wel de verleiding weerstaan om hem aan te snijden he.
Volgende week zal ik je een 112 lijstje voor in de keuken geven. Gewoon aan de binnenkant van je keukenkastje plakken. Wedden dat je dan een goede kerst hebt?!
