Franska.nl

Aardappel­boerin Astrid is boos en wel hierom

 

Aardappelen in de supermarkt komen vaak uit het buitenland. Terwijl er in Nederland een overschot aan aardappelen is. Aardappelboerin komt in actie.

 

Het is inmiddels geen geheim meer dat de Nederlandse supermarkten een deel van hun producten uit andere landen halen. Zo komt het fruit vooral uit Zuid-Europese landen en de groente vaak uit Afrika. Zelfs de aardappelen komen in sommige supermarkten uit het buitenland. En dat laatste – daar baalt  aardappelboerin Astrid nogal van.

 

Door de corona-crisis ligt er in Nederland bijna een miljard kilo aan aardappelen te verpieteren – we werden dan ook al opgeroepen wat vaker friet te eten – wat voor een groot deel komt doordat deze niet meer geëxporteerd kunnen worden. Maar in een interview met NH Nieuws vertelt Astrid al een tijdje boos te zijn over hoe het er in ons land aan toe gaat. “De schuren liggen vol met kwalitatief goede aardappels, maar de boeren krijgen momenteel 1 cent per kilo en de aardappels gaan weg als veevoer in plaats van frietaardappels.”

 

De maat is vol

Niet alleen de schuur is vol, ook de maat is vol: toen Astrid via haar buurman hoorde dat de aardappelschappen bij supermarkt Deen leeg zijn doordat deze ‘niet geleverd kunnen worden’ ging de boze aardappelboerin tot actie over. Ze besloot ze zelf te brengen en kieperde zesduizend kilo aardappels op de stoep voor het hoofdkantoor van Deen. “Ze bestellen de aardappels nu uit Israel. De consument wordt gewoon voorgelogen als ze zeggen dat ze er niet meer zijn”, aldus Astrid.

 

Op zoek naar oplossingen

Astrid hoopt door haar actie mensen aan te sporen om minder producten uit het buitenland te kopen. Algemeen directeur van Deen, Leendert van Eck, was op z’n zachtst gezegd niet blij met de actie. “Er wordt ineens een vracht aardappels gelost voor ons dok. In deze tijd staan veel ondernemers onder druk en ik begrijp de boosheid en frustratie dan ook, maar ik vind het niet gepast om daar op deze manier aandacht voor te vragen.” Hij liet bereid te zijn te kijken wat er mogelijk is wat betreft het aardappeloverschot, maar dan wel in de vorm van een goed gesprek.