Ik doe dat dus wel

Maar je hebt ook fietsbellen en potloden die heel anders in elkaar zitten.

 

Ik werd weer eens met de neus op de feiten gedrukt toen ik langs m’n auto liep. Deuk. Zonder afzender. Mag ik even zeggen dat ik dat flink lomp en ongemanierd vind? Of wacht, dat is hetzelfde. Maar ik heb het wel even lekker van me af geschreven nu. Ik doe in zo’n geval altijd een briefje onder iemands ruit met m’n telefoonnummer. Nou ja, altijd…ik heb het nog maar een keer bij de hand gehad, maar toch.

 

Die keer werd ik trouwens daarna gebeld door iemand die heel erg boos deed en eerst tegen me begon te schelden. Wat ik dan ook wel weer merkwaardig vond. Nog gekker was, dat het niet meteen dezelfde dag was, maar een week later pas. En het was niet ergens waar je je auto een week laat staan, maar bij een groothandel waar de hekken ’s avonds gewoon dichtgaan. Kan me niet voorstellen dat je daar dan midden op de parkeerplaats een week staat. Maar goed.  Hij was boos. Want ‘het was de auto van z’n vrouw’ en nog wat van dat soort teksten waar ik geen touw aan vast kon knopen.

 

Ik was van goede wil, begreep heel goed dat het mij geld ging kosten. Maar goed. De bozigheid van deze meneer weerhoudt me er niet van om de volgende keer weer precies hetzelfde te handelen. Balen, schrikken en meteen een briefje onder de ruitenwisser. Hoop het natuurlijk niet, van die volgende keer. Zou het heel fijn vinden dat mensen dat dan ook bij mij zouden doen, zo’n afzender even. Nu zit ik met een deuk waar ik de herkomst maar van moet gissen. En voor de kosten kan ik ook zelf opdraaien. Mag ik dan wel even zeggen dat ik zo iemand dus een lomperd vind, toch?

Door Franska
 

Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs