Franska.nl

Ik ben onderweg naar de stad. Ik moet wat boodschappen doen die bij ons in het dorp niet gedaan kunnen worden. In de verte springt een stoplicht op rood. Soms ben ik daar blij mee, want dan kan ik – als ik stil sta – even m’n lippen stiften. Nu was dat toevallig niet nodig, want dat had ik thuis al gedaan.

Maar toch…
 

Dan zit er dus regelmatig zo’n type voor me, dat op een paar honderd meter afstand ziet dat het licht op rood springt en dan meteen in een slakkengangetje begint te rijden, vermoedelijk omdat hij er een hekel aan heeft om stil te staan. Ik noem een auto altijd hij. Ik let nooit op wat voor bestuurder erin zit. Want ik discrimineer niet natuurlijk.

Nou…
 

Toevallig heb ik er een hekel aan om me aan te moeten passen aan zo’n nutteloos slakkengangetje. Rijd gewoon door tot je achter je voorganger staat en wacht daar tot het licht groen wordt. Je legt namelijk al het verkeer achter je op om mee te doen aan die slakkengangidioterie van je. En de weg achter je wordt alleen maar nodeloos voller. Met misschien wel als gevolg dat er ergens achter je mensen vast komen te staan bij een kruising.
 

Er zijn heus wel ergere dingen op de wereld, ik weet het. Maar toevallig vind ik dit hoogst-irritant. En toevallig wilde ik het nog even kwijt ook.