Schijnt te zijn omdat ezels maar een heel klein verbindinkje nodig hebben om de weg terug te vinden. Denken ze. Maar of dat waar is? Dus als jij echt weet hoe het zit, vertel je het me dan even?
By the weetje
Intussen lukt het aardig, al moet ik toegeven dat ik toch altijd weer even extra moet nadenken.
Spring up. Voorjaar vooruit. Ik kom er wel uit hoor vannacht, met deze ezelsbruggetjes. En morgenochtend weet ik het nog. Maar mooi dat ik stiekem in m’n hoofd toch altijd even aan het puzzelen ben. Toch niet zo gek wat m’n oudtante vroeger altijd zei: ‘er staat gewoon een klok voorop de krant en dan weet ik het weer’. Best handig van die kranten. Doen ze dat nog steeds?
Dus als je dan morgenvroeg denkt dat je om zeven uur wakker bent… mooi niet… is het ineens alweer acht uur. Uur kwijt. Maar dat krijgen we eerlijk terug over een poosje. En voorlopig kunnen we extra lang van de avond genieten. Ik hou er wel van. Lekker lang in de tuin zitten als het een beetje warmer is.
Zo. Ik ben weer bijgedraaid. Morgen nog even alle klokken in huis bijdraaien. Enige wat ik me nu nog even afvraag is waar het woord ezelsbruggetje vandaan komt.
Door Franska
Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.
