Ze zeggen dat je de ware ontmoet op het moment dat je het het minst verwacht
Na een paar mislukte relaties blijft Stacha hopen op een nieuwe liefde
Om eerlijk te zijn had ik al niet veel zin in mijn date met Boas (zo heette hij niet, maar we noemen hem even zo voor het verhaal). Ik had al een aantal slechte dates achter de rug en deze leek op het eerste gezicht ook niet veelbelovend. Boas en ik hadden al een paar keer een match op een datingapp gehad, maar van afspreken kwam het nooit. Dat zegt eigenlijk al genoeg over de (niet-bestaande) wederzijdse interesse, maar ik had die avond toch niks beters te doen. En je weet het maar nooit: misschien was dit hem wel. Ze zeggen dat je de ware ontmoet op het moment dat je het het minst verwacht, toch?
Nou, dat dat in dit geval niet zo zou zijn, daar kwam ik al snel achter. Boas had gevraagd of ik naar een café wilde komen waar ik nog nooit van had gehoord. Dat dit een sportcafé was, had hij niet gezegd. Hij appte een halfuur van tevoren dat hij er al was en dat hij een plekje aan de bar had bemachtigd. Oké, dacht ik. Good for you? Niet wetende dat het café stampvol was op het moment dat ik aan zou komen. Maar dan ook echt gevalletje: sardientjes in een blik. Blijkbaar was er een belangrijke voetbalwedstrijd die hij, en de rest van de stad, niet wilde missen, maar hij vond het ook wel leuk om me te zien. Ik gooide er een verveelde: ‘Nou, ik voel me vereerd’ uit en plofte naast hem neer. Niets wat een biertje niet op zou lossen.
Blijkbaar dacht hij daar net zo over, want hij bestelde, tussen het schreeuwen naar het scherm door, liters bier voor zichzelf zonder mij te vragen of ik ook wat wilde. Iedere keer als ik aanstalten probeerde te maken om hem iets over zichzelf te vragen, werd ik begroet door een rechtopstaande hand en een: ‘sssst’, omdat er iets spannends in de wedstrijd gebeurde waar blijkbaar alleen hij van op de hoogte was.
Zijn opperste concentratie voor het half afgebroken scherm gaf me wel de kans om hem eens goed te bekijken. Ik lieg niet als ik zeg dat ik nog nooit zo snel ben afgeknapt op een date. Hij leek wel een dier dat hijgend, schreeuwend en zwetend op zijn prooi zat te azen. Alsof het iets uitmaakt wat je tegen zo’n scherm roept ook. Na afloop vroeg hij eindelijk of ik nog wat wilde drinken, maar ik had het eerlijk gezegd wel gezien. Ik droop af met de opmerking dat ik het toch wel erg jammer vond dat het andere team had verloren (ik heb geen idee wie er tegen wie speelde) en liet hem verdwaasd achter.
We hebben elkaar nooit meer gesproken, maar dankzij hem lijken mijn eerdere slechte dates ineens zo slecht nog niet. Wie zei dat ook alweer altijd: elk nadeel heeft z’n voordeel?
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen. Wil jij ook iets delen met onze lezeressen, mail je verhaal dan naar info@franska.nl.’
