Weer iets nieuws geleerd

 

Voor een heel bijzonder filmpje stond ik een paar dagen geleden voor de camera. En ik was niet de enige. De een na de andere draafde op om zijn zegje te doen. Zo zat de planning van die dag in elkaar. Over de inhoud het filmpje binnenkort meer. Na mij kwam iemand met twee babymandjes (of hoe heten die dingen? Maxicosy-zitjes?). Beide mandjes waren gevuld. Tweeling dus. Twee mini-meisjes van 9 weken. Nou ben ik geen moeder, nooit geweest ook, dus ik probeer altijd wel heel lief te doen, maar ben tegelijkertijd bang dat ik ze aan het huilen maak. En de ervaring heeft me geleerd dat als ik ze eenmaal in mijn armen heb het dan meestal losgaat qua huilen, gevolgd door blèren, waarop ik ze vervolgens stikkend en snikkend zo snel weer terug-overhandig aan de rechtmatige eigenaar. BIJNA altijd dan hè. Het gaat ook weleens goed. Dat zijn dan hele lieve zoete baby’s. Die heb je ook. Maar ik word nooit meer een geboren babysit, dat is intussen wel bewezen.

 

Ik moest eigenlijk naar een volgende afspraak, maar cameraman, regisseur en degene die na mij haar zegje voor de camera kwam doen waren de enige aanwezigen en erg druk bezig, toen een van die twee mini-mensjes begon te piepen. Zegt de jonge moeder: ‘Dan moet je die er even uithalen’. Zo nog maar net moeder en dan al vertrouwen in de eerste beste die toevallig in de buurt is… maar goed, ik deed het gewoon maar. En uiteraard hielp het niet, dat zag ik aankomen. Zegt ze: ‘Dan moet je er een beetje mee rond gaan lopen’. IK? Met zo’n piepkleintje? Dat je dat aan mij over durft te laten. Dat je het zomaar aan een ‘vreemde ‘ durft over te laten. O help, o help… als er maar niets misgaat.  En verhip, ik kon het! Ik vond het natuurlijk een eer dat ik het mocht doen en deed zo goed mogelijk mijn best, raakte zelfs een beetje verliefd op dat kleine hummeltje dat zomaar aan mij toevertrouwd was. De rest van de middag kon ik aan niets anders denken. Ik kan het! Ik kan het! Ik kan baby’s stil krijgen. Ben ik lekker snel bij. Oh! Bedenk me ineens dat ik niet eens heb gevraagd hoe die twee eigenlijk heten. Ik ga even mailen. Wordt vervolgd. Net als dat filmpje.

 

 

 Door Franska

Fotografie portret: Esmee Franken. Visagie: Linda van Ieperen. Haarstylist: Mandy Huijs.