Heul lang geleden ging ik met Marja naar Vlieland voor een reportage. Had ik het al een keer over, lees het hier. We werkten toen nét lang genoeg samen om elkaar een beetje te kennen. Ik zag het al aankomen, regen, regen en nog eens regen natuurlijk op zo’n eiland. Geeft niks, als je maar goed voorbereid bent. En ik wist heel zeker dat Marja over een heel goed regenpak beschikte, dus ik pakte gewoon een serieus zeilpak in. Mij kon niets gebeuren. Marja pakte ook een grote tas in en dacht: ‘Franska heeft natuurlijk geen regenpak, dus dan zullen we wel binnen blijven bij een buitje, weet je wat? Ik laat m’n regenkleding thuis’. Slim bedacht.
Maar het slimste komt nog
De volgende ochtend. Eigenlijk best mooi weer. Maar ja, eiland, het komt heel snel aanwaaien. Toch zeilpak thuis (in het hotel) gelaten, want Marja had geen pak, dus we zouden wel ergens schuilen als het los zou gaan. Gewoon wachten tot de bui overgetrokken is, dacht ik. Beetje solidair zijn met je collega kan geen kwaad. Enfin. Door- en doornat fietsen we terug van de ene naar de andere kant van het eiland. Nergens een schuilplek te bekennen onderweg natuurlijk.
Een slimme meid is op
wat regen voorbereid
Later gingen we terug voor de foto’s. Natuurlijk hadden we toen echt alles wat je maar kon verzinnen bij ons. Allebei. Een slimme meid is op wat regen voorbereid. En we logeerden in Badhotel Bruin met fotograaf en modellen. Heel gezellig. Drie keer raden waar ik vannacht slaap! Yes! Bij Bruin. Sweet memories. Wordt vervolgd.
