Van de stad naar het platteland

 

Ken je dat televisieprogramma waarin twee families ruilen van huis? Een gezin uit de grote stad woont een week in het huis van een gezin uit een dorp en vice versa.

 

De verschillen zijn gigantisch. Zo is de een geshockeerd door de rust, of juist de drukte, en verbaast de ander zich over het feit dat je in het dorp geen eten kunt laten thuisbezorgen of dat je je fiets niet op slot hoeft te zetten (‘in Amsterdam zijn vier sloten nog niet genoeg’). In een ander programma, ‘Voor hetzelfde geld’, laat een makelaar aan potentiële huizenkopers zien wat ze voor hetzelfde budget buiten de Randstad kunnen kopen. Voor een piepklein rijtjeshuis vlakbij Amsterdam heb je een gigantische boerderij inclusief paardenstallen op het platteland. Maar ja, wil je daar wel wonen? Wordt het boerenleven niet een beetje geromantiseerd? Of juist het wonen in de stad, met al haar gemakken, niet een beetje verheerlijkt? Het is natuurlijk maar waar je prioriteiten liggen.

 

Dat vragen mijn man en ik ons ook iedere avond weer af. Het begint een heus dilemma te worden. We hebben ons heerlijke Haarlemse gezinshuis inmiddels verkocht en zijn nu op zoek naar een nieuw onderkomen. Waar groeien kleine kinderen het fijnst op en waar kunnen wij een beetje prettig oud worden?
We dachten eerst dat we per se dicht bij Haarlem wilden blijven – want je zit dichtbij het strand, bent zo in Amsterdam en de Randstad is van alle gemakken voorzien. Maar ja, je zit ook dicht(er) op je buren en hebt vaak maar een postzegeltuintje. Hoe heerlijk zou het zijn voor onze drie kleine opgroeiende (nu nog stads-) kinderen om te sjouwen met takken, boomhutten te bouwen, fikkies te stoken en slootje te springen… Om appels te plukken in eigen boomgaard, ‘s ochtends verse eitjes te rapen van de kippen in de tuin en je te verstoppen in de bedstee of in de hooischuur.

 

Dus hebben we er een nieuwe gezamenlijke hobby bij, mijn man en ik. Avonden struinen we Funda af op zoek naar de mooiste boerderijen, de meest prachtige rijksmonumenten en verborgen pareltjes. Op zo’n uur rijden van Amsterdam. Ja zo zijn we dan weer wel. Waar veel groen is en wat toch nog dicht bij een grote stad ligt. Het mag niet te afgelegen zijn. Basisschool en supermarkt op fietsafstand. Het liefst met een sportvereniging in de buurt en oh ja, en een beetje leuk ‘volk’, ook niet geheel onbelangrijk.

 

En dan, durven en kunnen we het wel? Wij, ons stadse gezin, een buitenleven leven? Ik denk en struin en fantaseer en twijfel. Wie de gouden tip heeft, mag het zeggen!

Door: Philippine Dankelman

Philippine is freelance journalist. Voor Franska.nl schrijft ze over alles wat haar bezig houdt. Ze woont in Haarlem met haar man en hun drie kids. Ze is het liefst op het strand, dol op versgebakken appeltaart en houdt van de kleur wit.

Afbeelding van Philippine Dankelman