Dacht je aan Jonnie, dan verscheen in je hoofd Thérèse. Zij hoorden bij elkaar als een chateau Margaux en een Baccarat Messena glas. En als glazige aardappeltjes en een zelfgedraaide gehaktbal (met een theelepel sambal en wat verkruimelde melba-toastjes erdoor).

Al weet ik hoe lang runnen ze De Librije en pronkten er drie trotse sterren in hun Michelin-dossier. Dat is topsport. Maar waar een topsporter met het zweet van het lijf gutsend voorovergebogen mag uithijgen, waren Jonnie en Thérèse de charmante gastheer en -vrouw. Jonnie vulde de borden, Thérèse de glazen.

Ondertussen was er tijd om een gezin te stichten, hotelkamers te runnen (met als leukste ingrediënt de sex-speeltjes zodat je de ingenomen calorieën weer een beetje kon verbranden) en andere restaurants die meteen als een magneet de Michelin-sterren naar zich toe zogen.

Alles leek goudomrand. Dat was het ook. Tot die dag dat het donker kleurde. En Jonnie ineens niet meer was. Niet meer bij ons, niet meer bij zijn team. Maar vooral niet bij Thérèse.

De magie van De Librije

Samen maakten ze van De Librije niet zomaar een restaurant, maar een instituut. Waar andere zaken kwamen en gingen, werd De Librije alleen maar groter, beter en beroemder. Niet door poespas of opgeklopte sterrenallures, maar juist door die zeldzame combinatie van vakmanschap en warmte.

Jonnie was de koning van het fornuis, Thérèse de koningin van het glas. Zij schonk niet alleen wijn, ze schonk sfeer. Gastvrijheid, maar dan echt.

Thérèse Boer: de stille kracht achter het succes

Wat vaak vergeten wordt: zonder Thérèse Boer was er geen Librije zoals we die kennen. Haar kennis van wijn is legendarisch – ze sleepte talloze prijzen binnen en wordt wereldwijd gezien als een van de beste sommeliers. Maar haar echte kracht zat in iets veel moeilijkers dan de juiste wijn kiezen: verbinding maken.

Ze wist haar gasten te lezen als een boek. Een hand op je schouder, een knipoog, een kleine grap aan tafel – ze maakte van een avondje eten een herinnering.

De klap die alles veranderde

Toen kwam dat zwarte bericht. Jonnie Boer, pas 59, overleden. Een beroerte, zo snel, zo oneerlijk. Een schokgolf ging door de Nederlandse horeca, maar vooral door iedereen die hen gekend heeft.

Voor Thérèse moet het voelen alsof niet alleen haar man is weggevallen, maar ook haar andere helft, haar zakenpartner, haar klankbord. Hoe navigeer je verder als jouw kompas zomaar uit je handen wordt geslagen?

Thérèse zonder Jonnie: hoe verder?

Wat Thérèse nu gaat doen? De Librije blijft, daar is geen twijfel over mogelijk. Hun kinderen werken in de zaak, het team is loyaal, en de basis die Jonnie en Thérèse samen hebben gelegd is ijzersterk.

Maar hoe Thérèse zélf haar rol gaat invullen, dat zal de tijd leren. Misschien wordt ze het gezicht van een nieuwe fase. Misschien kiest ze voor rust. Wat zeker is: deze vrouw verdient de tijd en ruimte om dat zelf te bepalen.

De liefde blijft bestaan

De Librije blijft, de herinneringen blijven, de lessen die Jonnie en Thérèse ons hebben geleerd blijven ook. Want zij lieten ons proeven dat echte gastvrijheid niet zit in zilveren dekschalen of dure logo’s, maar in warmte. In écht contact.

En dat, lieve mensen, is misschien wel hun grootste nalatenschap.

5 lessen die Thérèse en Jonnie ons hebben geleerd over gastvrijheid

• Gastvrijheid zit in aandacht, niet in uiterlijk vertoon
  Of je nu een jurk van Chanel droeg of een spijkerbroek van de markt – je kreeg bij De Librije dezelfde koninklijke behandeling.
• Een gerecht kan nog zo briljant zijn; zonder liefde wordt het niets
  Bij Jonnie en Thérèse proefde je altijd meer dan ingrediënten: je proefde een verhaal, een gevoel.
• Blijf jezelf, ook op het hoogste niveau
  Geen opgeprikte houdingen of gemaakte afstand: wie binnenkwam, voelde zich welkom.
• De kleinste details maken het grootste verschil
  Van een perfect ingeschonken glas wijn tot een extra servetje als je morste – het werd gezien, geregeld, verzorgd.
• Werk met liefde en plezier, dan volgen de sterren vanzelf
  Hun succes kwam niet uit kramp of stress, maar uit passie en echte vreugde in hun vak.

Heb je zelf te maken met verlies en rouw? Weet dat je er niet alleen voor staat. Praat erover. Je kunt anoniem contact opnemen met het Rouwcafé of bel De Luisterlijn: 088 0767 000.