Taiwanees (streetfood) voor beginners
Zie ginds komt het stoombrood
Rachel: Dat ze in Londen houden van in rijen staan wist ik al, maar in de rij voor een gestoomd broodje? Dat was nieuw.
Ik had het al honderd miljoen keer zien langskomen op allerlei Instagram-accounts en hippe feeds die ik met een half oog volg, dus ik weet dat Taiwanees streetfood Heel Belangrijk is. Tijd dus, vond ik, dat ik op de hypetrein sprong en me ging verdiepen in bao, van die fluffy gestoomde broodjes, traditionelerwijs gevuld met iets van draadjesvlees. Denk diepvries-bapao, riep men, maar dan vers. En lekker.
Maar waar in Londen moet je dat dan eten? Waar de rij het langst is, leek me. En laat ik daar nou een vreselijke hekel aan hebben. Aan rijen sowieso, maar in de rij staan voor iets hips geeft me altijd het gevoel dat ik een enorme meeloopsukkel ben en aan het eind van het liedje (en de rij) waarschijnlijk ook nog eens genadeloos getild word.
Dilemma dus, want de bao van restaurant BAO (nul punten voor originele naam) schijnen het lekkerst te zijn en er staat altijd een rij. Om het voor mezelf een beetje gezellig te houden ging ik dus (1) op een doordeweekse dag, (2) niet tijdens een schoolvakantie, (3) net na lunchtijd, en (4) in m’n eentje voor optimale stoelkans. En tadaaa… ik kon zo aanschuiven.
Nou ja, lang verhaal kort: rij of geen rij, het was echt lekker, man… De bao kosten ongeveer £5 (€5,90) per stuk en met twee stuks en een bijgerechtje kom je voor de lunch een heel eind. Ik kon niet kiezen dus ik ging voor de bao set-menu, met van alle vijf bao op het menu een miniversie (met gestoofd varkensvlees, pork belly, kabeljauw, shortrib en rammenas – set menu verkrijgbaar tot 15.00 uur).
Ik zag mijn mede-eters heel interessante drankjes bestellen dus ik deed mee met een Yakult Float (mwoah). Maar je kunt ook gewoon cola. Of thee.
En als er de volgende keer wél een rij is, dan ga ik er gewoon in staan.
BAO heeft twee vestigingen. Die in Soho (53 Lexington Street) is meestal wat drukker dan die in Fitzrovia (31 Windmill Street), waar ik was. Het kraampje waar BAO ooit is begonnen, bestaat ook nog, maar is alleen geopend op zaterdag van 12.00-15.00 in Netil Market (13-23 Westgate Street).
P.S.: Tien minuutjes verderop in Fitzrovia, ook prettig voor de lunch en ook niet heel prijzig (maar een stuk minder Taiwanees): Scandinavian Kitchen waarover ik hier eerder schreef.
Rachel Lancashire is zo Nederlands als een broodje kroket. Haar belangrijkste talenten zijn: de kaart van de London Underground uit haar hoofd kennen, thee met melk drinken en stiekem verliefd zijn op Prince Harry.
Fotografie: Rachel Lancashire Fotografie portret: Esmée Franken. Visagie: Linda van Iperen. Haarstylist: Mandy Huijs.
