Over winkelpersoneel dat over anderen praat waar jij bij bent
‘Doe het niet. We horen alles en het is altijd ongemakkelijk…’
Waar ik het nou toch eens met je over wil hebben, is over winkelpersoneel dat samen over anderen praat waar jij bij bent. Of waarbij de een de ander corrigeert terwijl ik het kan horen. Zo was ik laatst bij een slager waar mijn kinderen van de vriendelijke jongeman die ons had geholpen een stukje worst kregen. We waren de drempel van de winkel nog lang niet over of ik hoorde de iets oudere dame die er ook werkte tegen hem zeggen: ‘Niet die dure worst aan de kinderen geven, joh!’ Ik wilde bijna omdraaien en zeggen dat ik net voor tachtig euro aan vlees had besteed (doe ik ook niet wekelijks, maar ik moest even groot inslaan voor een feestje) dus dat ik die dure worst prima op zijn plaats vond, maar ik vond het allemaal toch te gênant dus trippelde de winkel uit. Een paar dagen later was ik bij een chique winkel in Amsterdam. Ik had ontzettend gezellig gebabbeld met de verkoopster, ze kwam uit Korea en ik complimenteerde haar met haar geweldige beheersing van de Nederlandse taal. Bij de bedrijfsleidster vroeg ze om hulp bij de kassa. ‘Zij wil graag afrekenen, maar…’ en ze wees naar mij. ‘Zij?’ snoefde de bedrijfsleidster. ‘Dan zeg je: deze mevrouw, begrepen?’ Ik voelde mijn wangen opgloeien van het ongemak. Als het doel van de bedrijfsleidster was om mij een prettige ontvangst te bieden, dan had ze dat bij deze verpest. Ik knipoogde naar “mijn” verkoopster dat het allemaal goed was. En zo kan ik nog wel even doorgaan met voorbeelden. Aan winkelpersoneel zou ik willen meegeven: zeg niets dat klanten niet mogen horen, ook niet als je denkt dat we het niet zullen verstaan. We horen alles en het is altijd ongemakkelijk. Tenzij het positief is natuurlijk, dan mag je best iets harder over ons praten.
Fijne dag voor jou,
May-Britt
Door: May-Britt Mobach
