Franska.nl

Naar Indonesië hoeven we ook al niet meer te gaan

Want wat daar sinds deze week verboden is!

 

Een van mijn vriendinnen woont al sinds jaar en dag in Indonesië. Ooit ging ze er voor de liefde naartoe en toen die niet bleek te beklijven was het de easy living die haar daar hield. Behalve dat ze de zon er niet snel onder zullen krijgen en de nasiman nog steeds trouw elke avond een rondje door haar buurtje maakt met zijn kar vol Indonesische heerlijkheden, vraag ik me af hoe easy haar leven blijft na de wetsverandering van afgelopen week.

 

Seks buiten het huwelijk is er namelijk sinds deze week verboden – op straffe van maximaal een jaar cel – waardoor samenwonen zonder boterbriefje automatisch ook niet meer mag – op straffe van maximaal zes maanden. Deze wetgeving geldt overigens niet alleen voor mijn vriendin maar ook voor toeristen die in het land verblijven, wat in haar geval wil zeggen dat haar broer – fanatiek tegenstander van het instituut huwelijk – haar niet meer zal komen opzoeken. Althans niet meer samen met de moeder van zijn kinderen met wie hij al net zo lang samenwoont als zij in Indonesië woont.

 

Hoe valt dat te handhaven, wie seks heeft met wie en wat de burgerlijke stand is die daarmee gepaard gaat, zou je je afvragen. Gaat de politie invallen plannen in resorts? Moet je je trouwboekje tegelijkertijd met je paspoort trekken als ernaar wordt gevraagd?

 

Vooralsnog moeten beschuldigingen van overspel zijn gebaseerd op politierapporten en die worden opgemaakt naar aanleiding van aangiftes door een echtgenoot (lees ik hier echt echtgenoot of wordt hier bedoeld m/v?), door ouders of door kinderen. Zie je het al voor je?

 

Met de nieuwe wetgeving zou overigens ook het promoten van anticonceptie en religieuze godslastering illegaal worden. En nu we toch bezig zijn wordt het in het herziende wetboek van strafrecht ook strafbaar om de president of staatsinstellingen te beledigen of meningen te uiten die ‘niet in lijn zijn’ met de Indonesische staatsideologie.

 

Wat al verboden was en gewoon zo blijft is onder andere de strafbaarstelling van abortus.

 

Zij het dat er voor slachtoffers van verkrachting en vrouwen met levensbedreigende medische aandoeningen een uitzondering wordt gemaakt op voorwaarde dat de foetus minder dan twaalf weken oud is. Alleen schuilt er hier het addertjes van de bewijslast onder het gras.

 

Eén voorstel haalde het niet. Dat hield in dat islamitische groeperingen homoseks illegaal wilden maken, wat ze dus niet is gelukt. Of dat ook wil zeggen dat homo’s zich daardoor veilig voelen valt natuurlijk te betwijfelen. Net zomin als ongetrouwde stelletjes vanaf nu zonder meer voor een reisje naar Indonesië kiezen, zullen lhbti’ers dat doen.

 

En wat mijn vriendin betreft: die hoopt aan de ene kant dat de praktijk van de nieuwe wetgeving wel losloopt maar weet aan de andere echt wel beter. Indonesië is Indonesië niet meer. Net zomin als de wereld de wereld nog is.