‘Na de scheiding heeft mijn moeder zeker tien jaar aan lopen rotzooien’
‘Toen kwam ze eindelijk tot inkeer.’
‘Mijn vader en moeder gingen uit elkaar toen ik zes was. Ik herinner me niet echt veel van de periode voor de scheiding. Geen ruzies, geen spanningen maar ook geen gezelligheid. Alsof er nooit een gezinsleven met mijn vader en mijn moeder is geweest. Wat ik me herinner is dat ik opeens twee huizen had en dat mijn moeder tegen iedereen verkondigde dat ik het zo goed deed. In werkelijkheid vond ik het ontzettend ingewikkeld om twee huizen te hebben. De ene week vroeg aan tafel, de andere week laat. Hier wel laat op mogen blijven, daar absoluut niet. Maar het meest ingewikkeld vond ik de nieuwe scharrels van mijn ouders. Vooral mijn moeder heeft er een potje van gemaakt.
Als ik bij haar kwam wist ik precies hoe haar week zonder mij was geweest. Als ze leuke dates had gehad was ze vrolijk en energiek. Als het hommeles was geweest was ze humeurig en kon en mocht er niets. Hoewel mijn vader vrij snel na de scheiding weer settelde met wat inmiddels zijn vrouw is – waar ik een prima klik mee heb – heeft mijn moeder zeker tien jaar aan lopen rommelen. Ik heb maar een fractie gezien van wat er allemaal is langsgekomen aan mannen, want alleen als ze een paar keer een date hadden gehad en mijn moeder dacht dat er wel potentieel voor een relatie in zat, nam ze hem mee naar huis als ik er ook was.
Tien jaar en talloze kerels verder zat ze op een dag op me te wachten toen het weer haar week was. Ik had mijn spullen nog niet uitgepakt of ze barstte in huilen uit. Zeker weer gedoe met een vent, dacht ik. Maar dat was het niet. Ze had nagedacht, zei ze. En ze was tot inkeer gekomen. Al die mannen hadden haar geen geluk gebracht. Maar erger dan dat was dat ze mij tekort had gedaan. Goh, dacht ik. Het kwaad was toch al geschied en ik zou binnen niet al te lange tijd gaan studeren. Ik vroeg haar wat ik met die informatie moest.
‘Niets,’ zei ze, ‘je kunt er niets mee.’ Ze wilde me alleen laten weten dat ze zich had voorgenomen om niet meer te daten zolang ik nog thuis kwam bij haar. En dan bedoelde ze écht niet meer daten. Bewust single, ook als ik bij mijn vader was.
Ik was er eerst onverschillig over. Maar na verloop van een paar maanden was er echt iets veranderd. Mijn moeder was er voor het eerst sinds de scheiding helemaal voor me. Niet afgeleid en voor 100% moeder. Opeens was het ontspannen en hoefde ik me niet meer af te vragen hoe de vlag erbij hing als ik haar zag. Ik moet haar nageven dat ik bewondering heb voor hoe ze haar best heeft gedaan om haar fouten recht te zetten. Onze relatie knapte er zo van op dat ik het laatste half jaar voordat ik op kamers ging constant bij haar heb gewoond. Zo zie je maar dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen.’
‘Misschien heb je dit artikel al eerder gelezen op Franska.nl. Omdat we blijven groeien willen we deze mooie verhalen ook graag delen met onze nieuwe lezeressen.’
Er is veel over te vertellen, over moeders en dochters. Daarom hebben we er een reeks van gemaakt waarin elke week andere moeders en/of dochters aan het woord komen. Allemaal met relaties waar we ons aan kunnen spiegelen, in kunnen verdiepen, over kunnen verbazen, van kunnen genieten en van kunnen leren.
Heb jij een moeder-dochterverhaal dat je wilt delen? Dat kan ook anoniem. Als je mailt naar info@franska.nl onder vermelding van ‘moeders en dochters’ nemen wij contact met je op.
