My fabulous Facebooklife
Het is begonnen toen Hetty na een huwelijk van dertig jaar door haar man verlaten werd.
Haar kinderen waren al de deur uit en hij moest er niet aan denken om met haar oud te worden.
‘Een klassiek verhaal, hij werd verliefd op een jongere collega en vertrok. Het was middenin de crisis en we konden met moeite ons dure vrijstaande huis verkopen. Hoewel mijn ex mij alimentatie betaalt, vind ik het lastig om rond te komen. Ik was gewend aan een luxe en kon altijd doen en laten wat ik wilde. Een leuke cabrio, nieuwe kleren, stedentrips met vriendinnen, iedere week naar de kapper. Ik vond het allemaal heel gewoon.
Maar al die dingen die mijn leven zo fijn maakten, moest ik inleveren voor een baan, een klein appartementje en het openbaar vervoer. Op Facebook en Instagram zag ik hoe mijn vriendinnen doorleven zoals ik het ook gewend was en dat frustreert mij enorm.
Ik kon dan ook niet stoppen met kijken naar al hun posts over verre zonnige bestemmingen en hun fantastische nieuwe kleren. Gebiologeerd keek ik naar de foto’s. Vrolijke gebruinde gezichten met perfect gekapt haar. Dat had ik ook allemaal, maar nu niet meer. De eerste keer dat ik anoniem commentaar gaf op hun posts, had ik een verschrikkelijke rotdag achter de rug. Toen heb ik zomaar een nepaccount aangemaakt en heb ik anoniem reacties gestuurd onder berichten op de Facebookpagina’s van mijn vriendinnen die op openbaar stonden.
Ik ging helemaal los, liet mijn frustraties de vrije loop. In het begin was ik maar een beetje onaardig, maar gaandeweg werd ik steeds grover. Het luchtte me enorm op om nare dingen te zeggen. Dat ik het belachelijk vond dat ze foto’s plaatsten van etentjes in sterrenrestaurants, terwijl er mensen naar de voedselbank moeten. Hoe idioot is het om een spijkerbroek van driehonderd euro te willen dragen. Ben je soms niet tevreden met een broek van C&A, trut? En zo ging het maar door. Mijn alter ego durfde alles te zeggen waar ik in het echte leven het lef niet voor had.
Het werd een verslaving. Ik zat iedere avond uren achter mijn scherm, starend naar al die mooie foto’s. Als ik dan naar bed ging voelde ik me leeg. Dan lag ik nog lang wakker, denkend aan het leven dat ik had. Maar dat ik me dat toen helemaal niet realiseerde. Ik ging zelfs zo ver dat ik op een gegeven moment op hun sites sites en Instagram-accounts geblokkeerd werd. Maar dan creëerde ik weer een ander fake account, en ging ik gewoon weer door. Tot het moment dat ik door mijn dochter werd gesnapt.
Ze kwam op een middag bij me langs voor een kop koffie en wilde mij iets op internet laten zien. Toen ze mijn tablet opende zag ze een van mijn namaakaccounts op Facebook. Ik schrok enorm dat ik die pagina niet gesloten had en dat mijn dochter hem nu kon zien. In eerste instantie had ze niet door dat het van mij was. Want er staat een oude korrelige foto bij van een vrouw die helemaal niet op mij lijkt. Maar toen ze een beetje doorlas, zag ze de onzin die ik had verzonnen. Mijn geheim was ontdekt. Ik probeerde haar er nog van te overtuigen dat ik echt niet die vrouw op dat account was. Dat zou ik toch nooit doen? Ik, een keurige vrouw, was toch zeker geen ordinair viswijf. Maar ze geloofde me niet en vroeg me om nooit tegen haar te liegen. Toen moest ik haar wel de waarheid vertellen.
Gelukkig was ze niet boos of teleurgesteld. Ze had zelfs begrip voor mijn rare gedrag. We hebben samen nog lang gepraat over de verandering die de scheiding van haar vader voor mijn leven heeft betekend. Dat luchtte enorm op. Ze beloofde me dat ze het nooit aan iemand zou vertellen, maar dat ze wel wilde dat ik met iemand zou gaan praten. Blijkbaar zat ik nog met veel onverwerkte woede na de scheiding. Daar moest ik wel wat mee doen, volgens haar.
Inmiddels ben ik een paar maanden verder. Ik heb hulp gezocht. Een aardige vrouw die goed naar me luistert en me helpt om mijn gedachten te ordenen. De woede ebt langzaam weg en ik word weer milder. Ik probeer te genieten van de dingen die ik wel heb. En realiseer me dan dat het leven dat veel mensen op internet laten zien een heel dun vernisje heeft van klatergoud.
