Lekker twee weken niks doen?

 

Tien goede voornemens om de
kerstvakantieverwachtingen bij te stellen

 

 
‘Ik heb zo’n zin in de kerstvakantie’, verzuchtte een moeder op het schoolplein. ‘Lekker twee weken niks doen.’ Ik keek haar glazig aan. Ik heb ook best zin in niks doen, in bijkomen van een vol jaar. Slapen, Netflixen, lezen, in bad gaan, eten, drinken en naar de Top 2000 luisteren. Het lijkt me heerlijk. Maar nog los van de kerstdagen waarop al het bovenstaande (behalve eten en drinken) niet kan, heb ik twee hyperactieve minderjarigen in huis rondlopen die dankzij de donkere dagen nog hyperactiever worden. Die na de kerst moeten afkicken van de decemberfeesten. Dat maakt veertien dagen kerstvakantie tot het tegenovergestelde van relaxed. Gelukkig ben ik door schade en schande wijs geworden en weet ik dat het allemaal draait om het bijstellen van verwachtingen.
 
Mijn tien goede kerstvakantievoornemens:

 

1 Gezellige familie-uitjes zijn niet per se gezellig. Zo leek het me vorig jaar ultiem knus om ’s avonds met een rondvaartboot over de Amsterdamse grachten te varen. Lichtjes bekijken, warme chocomel en glühwein erbij. Na een half uur waren mijn kinderen de traag varende boot zo zat dat ze uit volle borst de smerige variant van Stille Nacht zongen en daarna slaande ruzie kregen over wie er op mijn telefoon mocht waardoor die bijna in de gracht belandde. Geen rondvaarten dit jaar dus.
2 Ik koop een huispak met rendierenprint voor ze dat ze veertien dagen aan mogen houden. Ze zijn in de kerstvakantie niet vooruit te branden wegens koud, nat en donker buiten en hangen het liefst eindeloos in pyjama voor de tv. Dat is een dag prima, en twee ook nog wel, maar de afgelopen jaren waren ze op de zevende vakantiedag om drie uur ’s middags nog steeds niet aangekleed. Daar raakte ik lichtelijk geïrriteerd van. Dit jaar niet. Wat mij betreft hangen ze veertien dagen in hun rendierenpak op de bank.
3 Tegelijk met het huispak sla ik grote hoeveelheden oordoppen en pleisters in. Die zet ik klaar met de mededeling dat ze onbeperkt ruzie mogen maken.
4 Het is niet erg als ik de gehele kerstvakantie niet meer praat met mijn man. Hij krijgt elke kerstvakantie een onbedwingbare neiging om fanatiek te gaan klussen. En opruimen. Dat combineert niet met kinderen die zich vervelen en een vrouw die thuis werkt.

Tegen de tijd dat het Oud en Nieuw is, hebben we zoveel ruzie gehad, dat elkaar een gelukkig nieuwjaar wensen er niet altijd inzit. Dat geeft niet. Op 8 januari is alles weer oké weet ik inmiddels.

5 Bovenstaande klusactiviteiten van de man leiden elke kerstvakantie tot een bezoek aan de Ikea. Inmiddels weet ik: met duizenden mensen zwetend langs Pax-kasten of Skarsta-bureaus schuifelen is niet relaxed. Dit jaar ga ik dus niet. Zelfs niet voor de goedkope oliebollen.
6 Ik ga elke dag hardlopen. Echt. Niet alleen om de klussende man en de kinderen die zich (in rendierenpak) vervelen te ontrennen, maar vooral wegens mijn mateloosheid. Kerstkransjes, kerstwijntjes, kerstbroodjes met spijs, kerstkalkoenen, oliebollen, appelflappen en champagne. Ik eet en drink het allemaal op. En ren het er dit jaar dus ook net zo hard weer af.
7 Gezelschapsspelletjes hoeven niet per se gezellig te zijn. Sowieso heb ik nooit begrepen waar de term ‘gezelschap’ vandaan komt, bij ons zitten er aan het einde van een spel nooit evenveel personen aan tafel als bij de start. Minstens een familielid (meestal een minderjarige) verlaat hysterisch de tafel wegens (vermeend) vals spelen van de ander. Ook dat ga ik dit jaar helemaal oké vinden.
8 Ik val dit jaar niet voor kerstknutselideeën die ik op Pinterest tegenkom. Dennenappels goud verven en ze behangen met gekleurde vilten balletjes, hulstblaadjes bekleden met chocolade, sneeuwmannetjes kleien, kerstknipsels fabrieken. Het lijkt me altijd ultiem gezellig. In werkelijkheid heb ik het geduld niet voor knutselen.
9 Ik ga heel vaak de oppas bellen met de vraag of ze zin heeft om sneeuwmannetjes te komen kleien.
10 Ik boek voor de kerstvakantie van 2019 vast twee weken naar de zon.

Door: Miloe van Beek

Freelance journalist Miloe van Beek is wars van mooie plaatjes, en altijd op zoek naar het echte verhaal. Ze is chronisch chaotisch, heeft geen enkel paar dezelfde sokken, maar wel twee luidruchtige kinderen, een ongehoorzame hond, twee katten en een man met een carrière.

Fotografie: Nikita Holst

Afbeelding van Miloe van Beek