‘Mijn man is heel lief en we zijn gelukkig samen. Toch merk ik dat een karaktereigenschap me stoort. En dat is dat hij heel egoïstisch is. Hij denkt echt altijd aan zichzelf, en dat verandert maar niet. Het lijkt iets onschuldigs, maar het is best moeilijk om mee samen te leven, geloof mij.
Hij luistert eigenlijk niet naar wat ik zeg en vraagt ook niet zoveel. Zijn etentje gaat voor dus dan moet ik maar wat anders regelen. Zijn afspraak is belangrijker en ja, zijn baan ook. Hij bepaalt.
Kijk, het begint met wat kleine dingen zoals dat hij vindt dat ik maar het eten moet regelen en dat hij dan lekker op de bank kan zitten. Het maakt me niet uit dat ik meer doe in het huishouden, maar het gaat me wel om het feit dat hij gewoon niet aan mijn gevoelens denkt. Hij vraagt bijna nooit naar hoe ik me voel, hoe mijn dag was. Met wie ik heb gepraat en wat er dan in mijn hoofd omgaat? Hij wil het vooral over zijn werk hebben en alles waar hij mee te maken heeft. Het is niet zo dat het hem niet interesseert, hij kan gewoon moeilijk aan anderen denken. Hij denkt namelijk gewoon dat de wereld om hem draait. Het is een sociale man verder, met een grote vriendengroep. Ik weet ook dat hij zo is, wat introverter, dus dat het koele en het kille in zijn karakter niet bewust is. Toen ik er een keer iets over zei, legde hij uit dat hij heel moe is na een dag op zijn werk. Dat hij dan zoveel moet praten en dan sociaal uitgeput is, dat hij bij mij dat niet meer echt kan opbrengen. Daarom wil hij dan wat stiller zijn en niets meer doen. Maar het egoïsme heeft meer kanten, hoor. Hij is vooral bezig met zichzelf en zijn leventje, dat hij niet nadenkt over wat er voor de rest van ons gezin belangrijk is. Ik moet het allemaal maar regelen en zonder al te veel gezeur, dat voelt soms zo.
Ik heb wel eens gedacht over of hij misschien wat narcistisch is, maar hij vindt zichzelf niet meer waard dan anderen, hoor. Hij heeft geen grootheidswaanzin, hij vergeet oprecht gewoon een beetje interesse te tonen en hij wil gewoon zijn eigen dingen afhebben. In de basis betekent het wel dat hij moeilijk naar mij luistert, wat ene relatie niet makkelijker maakt. Soms ben ik het zat en dan trek ik me terug, en praat ik er met vriendinnen over. Zij snappen mij goed, en herkennen ook wel wat dingen in hun mannen. Al denk ik dat mijn man wat extremer is. Hij vindt zijn eigen sores gewoon het belangrijkst, al kan hij dit in vriendschappen beter verbergen. DAn is hij best sociaal en grappig. Maar bij zijn liefde, laat hij dat los en is hij gewoon wat meer op zichzelf gericht. We kijken bijvoorbeeld op televisie ’s avonds altijd wat hij wil. Hij zapt en kijkt, en vraagt niet eens wat ik wil kijken, terwijl ik er wel naast zit.
Het is niet zo dat ik bij hem weg wil, maar ik vind het wel ingewikkelder worden met de jaren. Je voelt je naast een man als hij, een beetje eenzaam. Want hij ziet en hoort mij nauwelijks. Ik voel me soms wat minder waard, omdat hij er gewoon niet zo naar vraagt. Alsof mijn werk en mijn gedachtes er niet toe doen. Je kunt je dan klein voelen, terwijl hij dat ook weer niet zo bedoelt. Dus ik kan het ook van zijn kant zien: hij doet het niet expres. En natuurlijk vraagt hij heus wel eens wat, hoor. Het is ook niet zo dat we nooit praten. Maar de basis ligt altijd wat meer bij hem en hoe hij zich voelt. Koppig en een beetje introvert, dat beschrijft hem goed. Natuurlijk wisselt het ook per week hoe dat gaat: soms heeft hij minder stress en dan is het hartstikke gezellig samen. Maar andere dagen dan is hij stil en op zichzelf, en dan doe ik ook maar mijn eigen ding. Ik ben benieuwd of meer vrouwen dit herkennen in hun partner.’
Signalen van een egoïstische partner
Egoïsme in een relatie houdt in dat een partner herhaaldelijk zijn of haar eigen behoeften en verlangens boven die van de ander stelt. Dit gedrag kan variëren van het negeren van de gevoelens van de ander tot het manipuleren van situaties om persoonlijke voordelen te behalen.
Hier kun je egoïsme aan herkennen:
- Gebrek aan empathie: Je partner toont weinig begrip of interesse in jouw gevoelens en ervaringen.
- Dominantie in gesprekken: Tijdens discussies praat je partner vaak over je heen en luistert niet naar jouw standpunten.
- Controlebehoefte: Je partner stelt strikte regels voor jouw gedrag en verwacht dat je je daaraan houdt, terwijl hij of zij zelf meer vrijheid neemt.
- Gebrek aan wederkerigheid: Je merkt dat je voortdurend geeft in de relatie zonder iets terug te ontvangen.
